| อนุทิน ... ๕๒๖๘ |
"ล่วงเลย"
...
เดินท่ามกลาง สายฝน แอบทนเหงา
ไม่มีเรา ไม่มีใคร ไม่มีฝัน
ความคุ้นเคย เลยผ่าน เนิ่นนานวัน
มาแปรผัน เพราะอะไร ไม่รู้เลย
ละอองฝน โปรยปราย เดียวดายนัก
คนไร้รัก อยู่ตรงนี้ มิเปิดเผย
เดินก้มหน้า ฝ่าฝน ที่หล่นเลย
อยากหวนคืน ความคุ้นเคย แม้นเลยไกล
...
บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่ (ยามไ่ม่ได้แต่งนาน)
๒๔ ตุลาคม ๒๕๕๖
ไหนว่าอยู่คนเดียวแล้วไม่เหงาไง ;)…
อยู่ที่ไหน…ก็เหงาได้ ;)…
มิน่า !!!!! วันนี้เห็นชายกลางหนุ่มกลางแก่เดินก้มหน้าฝ่าฝนแถว ๆ หางดง ไม่ยอมกางร่มสีชมพู ไม่ใส่เสื้อกันฝน อิ อิ
น้านนไง คุณหมอธิ 555