อนุทิน 130461

หงุดหงิดใจเพราะได้เห็นหน้าคนคนละอุดมการณ์

ทั้งความคิดอ่านไม่เหมือนกัน ทำต่างกัน เป้าหมายจุดประสงค์ก็ต่างกัน

เหมือนอยู่คนละโลกเดียวกัน

ก็เราเอาเข้ามาในใจเราทำไม 

เรายังมีเนื้อที่เหลือให้เขาเข้ามานั่นเอง

เนื้อที่ในใจมันไม่อาจขาวหรือดำ 100%บางทีมันก็เทาๆ

เข้มบ้าง อ่อนบ้างเป็นธรรมดาอยู่ที่เราจะยืนตรงไหนดี

ยืนอย่างไรให้มีความสุขและไม่ทำให้ใครเดือดร้อน