อนุทิน 130418

สุดท้าย David Good ก็ได้เจอแม่ของเขาอีกครั้งหนึ่ง จากบันทึกของ David เขาเขียนว่า
หล่อนอยู่ในวัย 40 กว่าๆ ตัวเตี้ย กระฉับกระเฉง และแข็งแรง หล่อนมีตะกร้ารอบๆหัว ที่เต็มไปด้วยรากไม้ที่หล่อนเก็บมา ซึ่งหล่อนก็วางตะกร้าลงไปที่พื้น ในขณะที่หล่อนถอนหายใจ หมู่บ้านเริ่มเงียบ มันเป็นเวลา 20 ปีแล้ว แต่ David ก็จำหล่อนได้ตลอด “ฉันรู้ว่าเป็นหล่อนที่อยู่ตรงนั้น ฉันอดไม่ได้ที่จะยืนขึ้นและเข้าไปหาหล่อน สิ่งนี้เริ่มทำร้ายฉัน –นี่ฉันกำลังทำอะไร ทุกอย่างในตัวฉันเพียงแค่ต้องการที่จะกอดเธอไว้แน่นๆ แต่นี้ไม่ใช่วิธีการทักทายแบบ Yanomami ดังนั้นนี่จึงเหมือนการเผชิญหน้าแบบงุ่มง่าม ฉันวางมือไว้ในไหล่ของหล่อน และหล่อนก็เริ่มสะอื้น และ ร้องไห้ และฉันมองเข้าไปในตาของหล่อน และฉันอดไม่ได้ที่จะร้องไห้กับตัวเอง” 

Hortensia Caballero ที่เข้ามาต้นน้ำพร้อมกับ David กล่าวว่า “มันมีแต่เสียงของความเงียบ” “เมื่อฉันนึกถึงความเงียบ มันจึงเป็นสิ่งที่สวยงามและเป็นขณะหนึ่งที่เร้าอารมณ์ แน่นอนว่าผู้หญิงทุกคนในหมู่บ้าน รวมทั้งฉันด้วยต่างน้ำตานองหน้า”

จาก BBC World Services ได้เรื่องนี้จากโบว์