อนุทิน 130392
บุษยมาศ
เขียนเมื่อมนุษย์เรา...จะมีคุณค่าหรือไม่มีคุณค่าก็อยู่ที่การทำตัวเองมากกว่า...ให้พิจารณาดูที่ตัวเอง ไม่ควรพิจารณาดูที่คนอื่น...
ความเห็น (7)
เห็นด้วยครับพี่ ;)…
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ Was…
ถ่ายภาพและเงาสวยชัดเป๊ะค่ะ
ขอบคุณคร้า พี่ krutoiting…บรรยากาศเป็นใจค่ะ
ที่พูดมาถูกทุกอย่างครับ ^_^
ขอบคุณเช่นกันคร้า คุณ
ทำตัวเองคือ
การทำตัวเอง คือ การแสดงบัญชีสู่ผู้พิพากษา พร้อมกับแสดงสู่สาธารณะ ไปพร้อมๆกันนั่นเอง. การที่เราทำอะไรนั้น บัญชีจะถูกบันทึก ต่อผู้พิพากษาในวันสอบสวนที่มนุษย์ทุกคนควรมีขันติธรรมรอวันนั้นมาถึง และ อีกทางในจริตเดียวกันคือ สาธารณะพบเห็น. ทำให้ดีเสียตรงกันเถิด อย่าเอาใน หรือเอานอก หากเอาในดี นอกก็ถูกสงสัยว่า พ่อแม่เราสอนสั่งมาเช่นไร หรือ อาจถึงขนาดตำหนิพ่อแม่เราด้วย แต่หากเอานอกสวย แล้วในเน่าเล่า วันพิพากษามาถึง พ่อแม่เรานั่นแหละที่จะเกิดทุกข์เพราะบัญชีภายในนั้น ถูกบันทึกยังพ่อแม่ไปด้วยเพราะ คือ ผู้รับผิดชอบเราโดยตรง. นั่นแหละ เหตุแห่งทุกข์จริง คือ พ่อแม่เป็นทุกข์เพราะบัญชีลบเพราะลูก. จงรักษาบัญชีตนให้เป็น(ทั้งสองบัญชี) แล้วเราจะรับษาบัญชีพ่อแม่อีก4 บัญชีไปด้วยกันได้. ทำให้เกิดผลบวกที่ตรงกัน นั่นแหละ มาตรฐานแห่งการทำความดี ที่ตรงกันทั่วโลก. แต่ท่านศรัทธาไหมล่ะว่า มีผู้พิพากษาที่ยุติธรรม จะชี้มูลผิดถูกให้เราในวันนั้น หรือ วลีธรรมชาติที่ตกเป็นทาสได้ เพราะถูกนักบวชนำพาไปหากินร่วกับความเชื่ออีกหลายสิ่ง นั้น คือ เครื่องตัดสินในระบบบัญชีเราพ่อแม่เรา. ให้สังเกตุว่า ปัจจุบันนี้ มนุษย์ สร้างแต่บัญชีภายนอก เพื่อ อวดกัน เพื่อรวย เพื่อชนะ เพื่อโดดเด่นทั้งสังคม และ ทางเพศ ไม่ห่วงบัญชีภายในที่จะต้องยื่น ต้องเปิดต่อผู้พิพากษาที่ยุตอธรรมที่สุด ที่สร้างเรามา ที่เอาผิด ตำหนิ ลงโทษ เรา พ่อแม่ องค์ศาสนทูตทุกพระองค์ ได้. หากไม่มีคุณค่าที่กล่าวมา มนุษย์เลยขาด หิริโอตัปปะ ไง. เพราะ เครื่องมือที่สร้างเขาคือ ธรรมชาติ คือ กรรม ยังเป็นทาสนักบวช เพื่อนำพาไปหากิน แสวงรายได้จนเกินร่ำรวยได้ แล้วจะรับผิดชอบในการพิพากษาเราได้รึ. ตรองกันมากๆเถิด เพียรค้นหาเถิด อย่าปิดกั้น อย่างคับแคบ แม้แต่ทำไมมนุษย์ถึงเกิด แก่ เจ็บ ตาย สุข ทุกข์ กังวล เหงื่อไหลเมื่อทำงาน ก็มีหลักฐานแล้วว่า ทำไม มากว่า6000ปี แล้วด้วยซ้ำ เพื่อมนุษย์จะคลายสงสัย หลุดพ้นจากกุสโลบาย จากมายาคติ ที่เป็นวรรณกรรมที่สาดใส่กันเอง.