๗/๑๐/๒๕๕๖
อนุทิน ๕๖.
กลอนสุภาพ : กลอน ๔ (แบบ ๑)
“ลำยอง= ทอง?”
เหวยเหวยอีลำยอง จ้องมองเถียงผัว
พูดจาไม่กลัว ทำตัวเป็นไฟ
ยาดองดื่มเข้า ลูกเต้าอยู่ไหน
ผัวตบเมียไป หวังให้ทำดี
ทำผิดทั้งรู้ เจ้าชู้มากมี
โง่เขลาสิ้นดี สิ่งนี้คือ “ทอง...?”
...เกริ่นนำละคร ทองเนื้อเก้า...
...สะท้อนสังคมไทย...ผ่านมุมมองดาราเจ้าบทบาท...ที่ตีบทบาทขาดกระเด็น...ชวนให้มองเห็นว่า...
ละครไทยยังไม่ไปถึงไหน...นอกจากนักแสดง...ที่พัฒนาไปไกลมากแล้วจริง ๆ
ทีมา : https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=nmE-w2enqTw#t=21">https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=nmE-w2enqTw#t=21
เป็นละครที่ประชาชนทั่วไปชอบ อาจเป็นเพราะสะท้อนชีวิตเขาเหล่านั้น คนทำละครก็เลยน.น.น.จนขาดอ๊อกซิเจนหายใจ เพราะหายใจเป็นเงินโดยไม่คิดจะพัฒนาอะไรเลย
ขอบคุณทุกกำลังใจ…ขอบคุณคุณ krutoiting ที่ร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยนะครับ…อยากให้พัฒนาเนื้อหาไปพร้อม ๆ กับฝีมือของนักแสดงนะครับ…ไม่อยากเห็นสื่อแสดงออกถึงความก้าวร้าวรุนแรง…อยากเห็นการนำเสนอในทางบวกมาก ๆ