อนุทิน 130247
ครูมุก
เขียนเมื่อเกือบหนึ่งเดือนที่ครูมุกห่างหายการบันทึกในG2K ต้องดูแลสุขภาพ...ก็แหมไม่เจ็บไม่ไข้ เดินไปดีๆล้มซะงั้น
งงจนเดียวนี้...ว่าล้มได้อย่างไร ทบทวนยังไงก็นึกไม่ออก รู้แต่ว่าเหมือนมีคนมาผลักข้างหลังอย่างแรงจนคอดังกั๊ก...
บอกตัวเองว่าล้มแน่นอน...แต่จะลงท่าไหนไม่ให้โป้(เพราะนุ่งกระโปรงค่ะ)...แฮ่ๆ ก็มันอยู่ตรง สี่แยกพอดีร้านค้าก็ออกตั้งมากมาย
...ก็เลยลงท่าพับเพียบเรียบร้อบ ในท่ากราบผู้ใหญ่เลยหละ ผลออกมาก็ดังรูปนี่หละค่ะ เข่าขวา ศอกขวา มือขวา
หลังจากล้มลงก็หันกลับไปดูข้างหลังอ้าวไม่มีใครผลัก ...นั่งแผ่เมตตาอยู่ตรงนั้นแหละพอแผ่เมตตาเสร็จก็หันไปมองรอบๆ
แปลกใจว่าทำไมผู้คนเขาไม่สนใจเรา เลย...เหมือนเขาไม่เห็น มีจักรยานยานต์คันหนึ่งทำท่าชลอดูเรา...เราก็ยิ้มให้
เขาผงกหัว.ให้แล้วก็ผ่านไป...จากนั้นก็ลุกขึ้นสำรวจตัวเอง ไม่เจ็บส่วนใดนอกจากแผลถลอก...เดินไปทำแผลในร้านเสริมสวย
ที่รู้จักกัน...ลูกสาวเจ้าของร้านก็กุลีกุจอหาเครืองมือปฐมพยาบาล สำหรับแผลสดมาให้ ทำแผลเสร็จก็กลับบ้าน...
คิดในใจว่า พรุ่งนี้จะเดินได้ไหมน้อ...พอรุ่งขึ้นก็ไม่เป็นอะไรโชคดีจังที่ไม่เจ็บไปมากกว่านี้...
ทุกคนที่เห็นแผลเรา ไม่มีใครเชื่อสักคนว่าเราเดินล้ม
ทุกคนลงความเห็นว่าเราไปซิ่งมอร์เตอร์ไซค์มาทั้งนั้น...โอ้ยแก่จนปูนนี้แล้วจะไปซิ่งมอร์เตอร์ไซค์ยังไงไหว...
ถ้าเป็นตอนสาวๆก็ไม่แน่...เนาะ...55555555555
ความเห็น (3)
รักษาสุขภาพด้วยนะครับครู
ขอบคุณมากค่ะ พ.แจ่มจำรัส สบายดีนะคะ
เป็นหนึ่งกำลังใจ…หายเร็วๆนะคะ