อนุทิน 130182
krutoiting
เขียนเมื่อกลอนเพี้ยนๆ
ดั่งแก้วใสเห็นทะลุสิ่งปิดกั้น
ก็สุดขันตัวเราไฉนนี่
ปฏิบัติกรรมทำดี มิสิ้นดี
เติมกรรมที่ว่างเว้นเช่นเคยทำ
เคยเฝ้าดูจิตนี้เห็นกระรอก
มันวิ่งหลอกยอกย้อนให้เวียนหัว
ใจยิ่งหวั่นเห็นจิตวิ่งสั่นระรัว
ดั่งวัวหนุ่มติดสาวก็ไม่ป่าน
ครั้นหยุดมองหยุดนิ่งที่กายฉัน
หยุดดูมันหายใจออกสั้นๆ
หยุดดูมันหายใจเข้าให้ยาวๆ
อึดอัดพลันอกจะแตกไม่แยบยล
น้อมรำลึกคุณบิดามารดาเถิด
ท่านให้เกิดมาทำดีมิสิ้นสูญ
ให้เรียนรู้หนทางมิให้จน
กลับเผชิญโลกกว้างมิอาจยั้ง
เพี้ยนๆยังเป็นเหตุให้จิตหลุด อิอิ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น