๒/๐๙/๒๕๕๖
อนุทิน ๔๙.
“หงุดหงิด”
สองสามวันกาลผันผ่านเหมือนนานเนิ่น
ให้เผชิญกับดวงจิตดั่งผิดหวัง
ทำอะไรคิดสิ่งใดเหนื่อยใจจัง
คล้ายคนนั่งเงินตังค์หมดอดซื้อกิน
เป็นแบบนี้ถี่หลายครั้งระวังเถิด
ใช่ประเสริฐเกิดสิ่งดีทวีสิน
มองให้เห็นเป็นเกิดดับกับชีวิน
ใช่จบสิ้นดิ้นได้หลุดสมมุติกัน
...
อัญชัญ ครุฑแก้ว
ผิดมากๆๆๆๆ จะเป็นครูหย่ายคะ