อนุทิน 130060

ที่มา  :  http://www.youtube.com/watch?v=wQPo0qU6S2E

เพลง  : ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน...โดย  พุ่มพวง  ดวงจันทร์

อย่าเหิม อย่าเห่อ ทะเยอ ทะยาน อย่าคิด ต้องการเที่ยวทำตัว

เป็นหัวเรือใหญ่ ถึงระบือมีชื่อก้องฟ้า แล้วสักคราต้องล่วงลงได้

 อย่าคิดว่าตัวเลิศล้ำ อย่าตามใจตัวเป็นใหญ่ พลาดพลั้งร่วงมาเมื่อไหร่

จะไม่มีใครเอาใจปรนเปรอ อย่าอวด อย่าโอ้ ว่าโต หรือดัง

หากแม้มีทาง ชื่อเสียงโด่งดัง อย่าได้เหิมเห่อ คนที่ดังกว่าเรายังมี

คนที่ดีกว่าเรายังเกร่อ อย่าข้ามเมื่อเห็นคนล้ม

อย่าสมน้ำหน้าคนเซ่อ เคราะห์ร้ายคราวเราเล่าเออ

เราอาจจะเจอกับความเจ็บใจ คนถึงมี ความชั่วเจ็ดหน

ความดีของคนมีน้อยเมื่อไหร่ คนล้มแล้วอาจจะฟื้น คนยืน อาจล้มก็ได้

ใช่ดังแล้วลืมพวกพ้อง เที่ยวมองเห็นคนเป็นไพร่

หากล้มทั้งยืนเมื่อไหร่ จะต้องอับอาย แทบซุกแผ่นดิน

(ซ้ำ)

อย่าเย่อ อย่าหยิ่ง อย่าทำชิงชัง อย่าคิดว่าดัง แล้วไม่เดินจะเหิรเมฆินทร์

ดังก็มีแต่คน อุ้มโอ๋ โซเลวทราม กลับถูกหยามหมิ่น คนดังคนดับอับจน

ก็คนเหมือนกันทั้งสิ้น อย่ามัวแบ่งชั้นกั้นถิ่น เราต่างเดินดิน กินข้าวเหมือนกัน

***********************************