อนุทิน 12968

ถ้าจะรักเป็นดาวในหาวห้อง
จงเรืองแสงฉายส่องในห้องหาว
ใครทุกหนอาจมิเห็นเราเป็นดาว
ใช่เรื่องร้อนปวดร้าวถ้าเราเป็น

ถ้าใจรักศักดิ์ศรีการมีแสง
ย่อมบางแห่งบางหนมีคนเห็น
ถึงเพ็ญลบดาวเลือนเมื่อเดือนเพ็ญ
ดาวคือดาวและจะเป็นอยู่เช่นนั้น

มีต่ออีกแต่จำบ่ได้
โดย วาณิช จรุงกิจอนันต์: ซอยเดียวกัน