๒๑/๐๙/๒๕๕๖
อนุทิน ๔๓.
สองวันติดต่อกันแล้วที่ต้องทำหน้าที่ "โฆษกประจำงานศพ" ของหมู่บ้าน ตอนเย็นของเมื่อวานมาอีกท่านหนึ่งเป็นชายวัยประมาณ ๕๕ ปีขึ้นไป มาถึงก็ถามว่า "หนาน วันพูกบ่อได้ไปไหนก้า?" ผมตอบเชิงถาม "วันนี้วันหยังเนี่ย...วันศุกร์...อื่อ...วันพูกวันเสาร์..ทีแรกตั้งใจ๋ไว้ว่าจะไปซื้อของในเมือง...มีอะหยังก่อครับ?" ลุงคนนั้นตอบว่า "วันพูกขอหื้อหนาน ไปจ่วยเป๋นพิธีกรงานศพน้องสาวหื้อพ่อง...จะได้ก่อ?" ผมพูดเชิงถามว่า "อ้าว..เผาเล่าอี้ สวดพระอภิธรรมกี้คืนหนึ่งหั้นเหลาะเนี่ย?" เขาตอบ "คืนนี่ คืนเดียวเต่าอั้นละ...ญาติปี่น๊องเขาตกลงกั๋นว่าจ๊ะอั้นเหนาะ" ผมตอบว่า "เดวจะไปเป๋นหื้อกะได้...บะเป๋นหยัง...วันติ๊ดก่อยไปกะได้...แหม่...เสีย(หมายถึงเผา)เร็วแต๊ว่าเหนาะ...คืนเดวหนึ่งเอี้ย" เขายิ้มเศร้า ๆ แล้วก็พูดว่า "ขอบคุณหลาย ๆ เด้อหนาน" ผมตอบ "บ่อเป๋นหยังครับ จ้วยๆ กั๋นไป" แล้วเขาก็เดินกลับไป
ผมมานั่งคำนึงถึงตอนเช้าที่ลุงหนานท่านหนึ่งพูดที่บ้านงานศพน้องหวี ตอนหนึ่งเขาว่า งานศพที่หมู่บ้านนี้ ตายกันเฉลี่ยแล้วปีละ ๒๕ คน ผมเป็นพิธีกรมาตั้งแต่ปี ๒๕๕๓ จนปัจจุบัน ๒๕๕๖ ก็ ๔ ปีแล้ว ผู้ตายก็ตก ๑๐๐ ศพแล้ว เฉพาะในหมู่บ้านของผมนะ นอกหมู่บ้านไม่นับ เจ้าภาพเขาใส่ซองให้เท่าไหร่ไม่แน่ใจ น่าจะอยู่ที่ ๓๐๐ บาท ๑๐๐ ศพ ก็คิดเป็นเงินได้ ๓๐,๐๐๐ บาทสินะ จำได้ว่ามีอยู่ ๒ เจ้าภาพที่ไม่ยอมรับเงินทำบุญคืนจากการเป็นพิธีกรของผม เขาจะนำมามอบให้ที่บ้านทั้งโอ้โลมปฏิโลมสารพัดอย่าง จนผมต้องรับเอาไว้ นอกนั้นไม่เคยรับเงินของใครเลยใน ๒ หมื่นกว่าบาทที่ผ่านมา
รู้สึกว่าครั้งนี้ผมต้องปิดร้านติดต่อกันถึง ๓ วัน เพื่อไปทำหน้าที่ "พิธีกรรับเชิญงานฌาปนกิจศพบ้านแพะ" อยากจะเปลี่ยนเป็นพิธีกรงานแต่งงานเหลือเกิน...จะได้ร้องเพลงคาราโอเกะแนวเพลงเพื่อชีวิตในแบบที่ตนเองชอบให้สะใจบ้าง...
อยากให้ใคร ๆรู้จังว่าพี่หนานสนใจเป็นพิธีกรงานแต่ง คราวนี้คงได้ปิดร้านเพิ่มขึ้นแน่
รู้สึก จะยากส์ส์สสสส……………คะ ดูทีท่า ว่าวน่าจะติดลมบน
ขอบคุณทุกท่านมากครับ ขอบคุณอาจารย์GD ที่ช่วยประกาศหางานพิธีกรงานแต่งให้มากนะครับ คงไม่ยากเท่าไหร่หรอกครับอาจารย์อัญชัญ ว่าแต่ความเหมาะสมจะถึงงานแต่งหรือเปล่าเท่านั้นแหละ….อิอิอิ