ระฆังดังเหง่งหง่าง ....ฆ้องใหญ่กว้างดังหึ่งๆ
วันนี้ วันพุธ เป็นพุธ ที่ยุ่งเหยิง เหมือน ยุงตีกัน เนื่องจากไฟฟ้าก็ดับ ก็ไม่รู้จะดับอะไรกันนั๊ก กันหนา....เวลาเก็บค่าไฟ ไม่เค๊ย ไม่เคย เห็น มีอุปสรรคใดๆๆๆ เศษสตางค์ก็ต้องจ่ายให้ครบถ้วน ...,มันน่านั๊ก.... เมื่อถึงเวลาเข้าเรียน ....ออด...ที่ใช้ได้ ... ก็ใช้บ่ได้ ...แล้วก็ มีนักเรียน ...วิ่งไป ที่ห้องคว้าระฆัง มา แล้วก็เคาะ ไป 2 ที ( เหง๊ง.....................เหง๊ง) นักเรียนหลายคน หยุดฟัง อีกหลายคน ยังเล่นสนุกสนาน สุดท้ายก็มีเสียง เฮ้ย.....เข้าแถว!!!!!! ก็เป็น อันรู้กันทั้งโรงเรียน ....แต่สิ่งที่ขุ่นข้องหมองใจ ... ของอีเรียม ....ก็คือ... เสียงระฆัง ที่นักเรียนเคาะ เพราะว่า เคาะไม่ถูก การเคาะระฆังที่ถูก ต้อง ต้อง... เหง๊ง เหง๊ง.....................เหง๊ง เหง๊ง....................เหง๊ง เหง๊ง................(เนี่ยมืออาชีพ) อย่างไรก็แล้วแต่ .. วันนี้ ... หลังจากเข้าห้องเรียนแล้ว.. จำจะต้องเรียกนักเรียนคนเดิม มาฝึกวิทยายุทธ .... เผื่อพรุ่งนี้ไฟฟ้าจะดับอีก แป๋วว!!!!!
**** หมายเหตุ ***** สมัยก่อนเรียนอยู่ป.1 บทอาขยานที่ใช้ท่อง นี่เลย ... ระะฆัง
คุณมะเดื่อก็เคยท่องอาขยานบทระฆัง..ด้วย ยังจำได้ดี…แต่ชอบบทนี้มากกว่า. (มีระฆังเหมือนกันด้วยจ้ะ) ..วังเอ๊ยวังเวง………..หง่างเหง่งย่ำค่ำระฆังขาน…ฯลฯ บทรำพึงในป่าช้าจ้ะ
ดีใจ จัง ที่มีคน เคยรู้จัก ระฆังเป็น อย่างดี เด็กๆๆๆเดี่ยวนี้ เขียน คำ ว่า หง่างเหง่ง ไม่ถูก เฮ่อ เหนื่อย จายยยยย ที่ซู๊ด