วันนี้รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลย..
มีพม่าสองคนแม่ลูกมาหายายแต่เช้า.มาขอข้าวกินอีกแล้ว..
ใจหนึ่งก็สงสาร ลุกเล็กๆ อายุ 2 ขวบ แม่็็ก้อยังเด็กอยู่..เหมือนคนใจดำ..แต่ก็กลัว..
แฟนของพม่าคนนี้..กินเหล้าหนัก..ทำงานเงินไม่ค่อยเหลือให้ลุกเมีย ปากจัด..อารมณ์รุนแรง
ถ้าเรารับเมียเขาไว้ ถ้าแฟนเขากลับมา..ก็จะสร้างปัญหาอีก..บ้านยิ่งมีแต่ผู้หญิง..และเด็กๆ..
เฮ็อ?...
ได้แต่บอกยายว่า..ให้ข้าวกินไป..แต่ไม่รับไว้ในบ้าน...เพราะตอนนี้ก็รับเลี้ยงเด็กผู้หญิง ลูกหลานหลายคนแล้ว..กลัวปัญหาที่จะตามมา..ให้ที่พักพิงคนต่างด้าวอีก..หาเงินคนเดียว..เหนื่อย..
...เหมือนคนใจดำ...เลยเรา...แย่จัง..ความรู้สึกแบบนี้
แบบนี้ต้องวางอุเบกขาครับ…เราไม่สามารถที่จะช่วยคนทุกคน สัตว์ทุกตัวให้พ้นทุกข์ได้…ต้องวางที่ใจครับ