อนุทิน 129406
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ| อนุทิน ... ๕๐๐๙ |
"วิถี"
กรุงเทพฯ เป็นบ้านพ่อ แม่ น้องชาย
และในอดีต ผมก็เคยใช้ชีวิตอยู่ที่นี่
เชียงใหม่ เป็นบ้านปัจจุบันของผม
มีบ้านปลายดง ณ หางดอยตั้งอยู่
การกลับมากรุงเทพฯ คิดถึงแค่อดีต
รถติดและความเสื่อมโทรม
ยังคงฝังใจจำ
โชคดีที่ผมสามารถเลือกเส้นทางชีวิตได้
ความมั่นคงของอาชีพการงานก็ระดับหนึ่ง
หากย้อนกลับไป หากได้งานทำที่กรุงเทพฯ
เงินเดือนสูงลิ่ว แต่ยังไงผมก็คงไม่อยู่อยู่ดี
ผมกลายเป็นคนบ้านนอกไปแล้ว
ชีวิตที่ราบเรียบ สุขสงบ คือ สิ่งที่ต้องการ
เข้าวัดเข้าวาบ้างเป็นระยะ
ศึกษาธรรมะของพระพุทธองค์ให้ดีกว่านี้
มีใครสักคนที่รู้ใจ อยู่ด้วยแล้วอุ่นใจ
คงจะดีไม่น้อย
ชีวิตนี้สั้นนัก
เราประมาณความสุขของตัวเองได้
ถึงแม้ไม่รวดเร็วปานกามนิตหนุ่ม
แต่มีความเพียรดั่งพระมหาชนกก็พอ
โอกาสยังคงมีต่อไป
ตราบเท่าที่หัวใจยังคงเดินทาง
ฉันคิดถึงเธอ
ความเห็น (6)
ชีวิตที่ราบเรียบ สงบ สุดปรารถนาเช่นกันค่ะอาจารย์ ชื่นชมการใช้ชีวิต เป็นกำลังใจค่ะ ชีวิตก้าวไป หัวใจและความฝันก้าวเดินค่ะ
ขอบคุณมากครับ คุณถาวร ;)…
ค่ะอาจารย์เสือชีวิตนี้สั้นนัก ไม่ทราบว่าวันไหนจะต้องจากโลกนี้ไป วันนี้ไปงานส่งศพครูพละคนหนึ่งที่เสียชีวิตเพราะประมาท ไม่ตรวจสุขภาพ เส้นเลือดในสมองแตก จากไปอย่างรวดเร็วนัก…
ที่มหาวิทยาลัยผมก็มีคนหนึ่ง เอกพละ เหมือนกัน แต่ไม่ตาย เท่านั้นเอง ห้ามประมาทจริง ๆ ครับ คุณครูตุ่ม ;)…
ปราศจากฝัน ชีวิตแสนสั้น ยังมีหวัง = ยังมีโอกาส
ว่ายน้ำเก่งไหมละคะ อิ อิ
เก่งมากครับ คุณหมอธิ ;)…