อนุทิน 129362
วราภรณ์
เขียนเมื่อแปลกนะ....ในวันที่เราไม่ต้องใ้ช้ตะเกียงน้ำมัน...
ไม่ต้องตักน้ำใส่่โอ่ง กลับเป็นวันที่เราไม่มีเวลาชมดวงดาวที่พราวฟ้า
ไม่มีเวลาในครอบครัวให้กันและกัน
ในวันที่เรามีโทรศัพท์มือถือ มีจดหมายอิเล็กทรอนิกส์
กลับเป็นวันที่เราทิ้งคนที่รักและคิดถึงเราให้เฝ้ารอคอย...
ใจที่ยิ่งดิ้นรน...ยิ่งแสวงหายิ่งต้องการมากเท่าไรดูเหมือนความสุขในชีวิตยิ่่งลดน้อยลง
"สุขจริงแท้ในชีวิตคน จะค้นเจอได้ไม่ไกล อยู่ในใจทุกคนรู้จักเพียงพอ แค่มีคำว่าพอก็สุขเกินใคร"
ธรรมทิพย์
๑๕ กันยายน ๒๕๕๖
