อนุทิน 129158

ต่อจาก อนุทิน http://www.gotoknow.org/journals/129138 

ผมเองก็ได้ใช้เวลาเพื่อปล่อยให้ร่างกายได้เศร้าได้ทุกข์ไปเรื่อยๆ สังเกต ตามดูตามรู้ของอาการเหล่านั้นไปเรื่อยๆ ในระหว่างที่รู้สึกเศร้า รู้สึกทุกข์ ตัวกระผมเองอาจจะไม่ได้ทำให้มันหายไปได้ดีนัก เพราะจิตใจอาจจะยังยึดติดอยู่กับเหตุการณ์ในอดีตเหล่านั้น และอาจเป็นเพราะ ยังไม่สามารถสนองความต้องการขั้นที่สองได้สมบูรณ์นัก ซึ่งมันก็ต้องใช้เวลาในการแก้ไขกันต่อไป 

ส่วนตัวผมชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับจิตวิทยาอยู่แล้ว บวกกับ สภาวะอารมณ์ช่วงนี้ จึงทำให้หยิบหนังสือเล่มนึงขึ้นมา โดยมีชื่อว่า "ล้มแล้วไม่ลุก ไม่สนุกหรอก" โดย จตุภัทร หาญจริง  

หนังสือเล่มนี้ จะแนะนำเกี่ยวกับสถานการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นที่ทำให้เกิดความรู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง หมดแรง หมดกำลังใจ ทำให้เกิดการมองโลกในแง่ลบมากขึ้น คิดลบมากขึ้น คิดบวกน้อยลง แต่ละสถานการณ์จะให้แง่คิดด้านบวก ลองปรับมุมมองของตัวเองดู แล้วจะรู้ว่าการมองโลกในแง่ลบมันไม่ได้ช่วยอะไรหรอก 

บางสถานการณ์ทางแก้ปัญหาก็แนะนำแค่ว่า ให้ใช้เวลาอยู่กับตัวเองให้นานพอ ถ้าทำงานอยู่อาจจะใช้เวลาพักร้อนบ้าง ออกไปผ่อนคลายนอกโต๊ะทำงานบ้าง อาจจะไม่ได้แก้ปัญหาโดยตรงแต่อย่างน้อยให้ใจเราได้พักบ้าง เพื่อพร้อมที่จะแก้ปัญหาตรงหน้าต่อไป 

แปลกที่ว่า ผมเองชอบอ่านหนังสือแนวนี้มาเยอะมาก ปรับนำมาใช้กับตัวเองได้บ้างไม่ได้บ้าง มันก็ไม่ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงแบบทันทีทันใด บางครั้งอาจจะต้องลองใช้และเรียนรู้ที่จะประยุกต์ใช้ให้เข้ากับตัวเอง เพื่อจะได้เป็นแนวทางที่เหมาะสมสำหรับตัวเอง