อนุทิน 128837

     สิ่งที่มันผ่านไปแล้วจงปล่อยมันไป จงวางลง อดีตคืออดีต แม้ว่าปัจจุบันมันจะเริ่มเจ็บแค่ไหน ต้องทำใจรับฟังเหตุผล เสียใจที่คนฟังเขาแปลความหมายจากเจตนารมณ์ที่เราจะพูดผิดไป กลายเป็นว่าเรากำลังจะนินทาคน ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้เสียใจและขาดความมั่นใจ แล้วต่อไปฉันจะพูดอะไรดี คงต้องคิดกันนานๆ คนฟังเขาจะได้ไม่เข้าใจผิด มองเราในแง่ลบ ฉันคงอยู่ในโลกมืดอันเดียวดายต่อไป เพราะคนที่ฉันคิดว่าเขาเข้าใจฉันที่สุด คงไม่ใช่เสียแล้ว โลกของเขาขาวสะอาด แต่โลกของฉันเป็นสีดำ การเงียบคงเป็นสิ่งที่ดีที่ฉันควรจะทำ เพราะการกล่าวถึง กับการนินทา มันใกล้กันนิดเดียว 

     เขารักและมีเจตนาดี ฉันเข้าใจ แต่วันนั้นฉันไม่ได้นินทา อย่ามองฉันแบบนั้น .....ฉันเสียใจ.

[มดตะนอย]

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้นะคะ