พฤติกรรมของคนทำงานสมัยนี้ ไม่ค่อยรู้จักการอลุ่มอล่วยกัน ไม่เห็นใจกัน ไม่เอาใจเขามาใส่ใจเรา แสดงว่า พฤติกรรมครอบครัวเติบโตมาจากพวกหัวรุนแรง ไม่มีเหตุ มีผล (อาจไม่เคยเข้าวัด ปฏิบัติธรรม) สุดท้ายก็พึ่งแต่กฎหมาย โดยเฉพาะการยุแหย่เพื่อน ๆ ให้ขึ้นศาลปกครอง ฟ้องร้องกัน แม้ต้นเหตุเบื้องต้นก็ยังมองไม่ออก...แสดงให้เห็นถึงว่า "ทำเป็นคนมีภูมิรู้มาก" แต่ไปไม่รอด...มีให้เห็นมากมายในสมัยนี้...
ผิดกับสมัยดั้งเดิม คนมีความรู้น้อย แต่ทำงานด้วยการเห็นอกเห็นใจกัน เอื้ออาทรต่อกัน ให้อภัยซึ่งกันและกัน แต่พอมา ณ ปัจจุบัน ทำให้เห็นถึงคุณค่าทางด้านจิตใจในสังคมเสื่อมถอยลง แต่ใช้กฎหมายเข้ามาประหัตประหารกันเอง...คิดดี คิดถูกแค่ไหน ก็ไม่ทราบ...
ในปัจจุบัน…สมการของความสัมพันธ์ระหว่างวัตถุกับจิตใจมีความสัมพันธ์ในทิศทางตรงกันข้าม… ความเจริญทางวัตถุยิ่งเพิ่มขึ้นมากเท่าไร ทำให้ ความเจริญทางจิตใจยิ่งถดถอย (เสื่อมถอย) ลงมากเท่านั้น…
ขอบคุณมากครับสำหรับข้อคิดดี ๆ ที่มีมาฝาก…:)