"พี่หนาน"
นาย พรพจน์ พี่หนาน เรียงประพัฒน์

อนุทิน 128620


"พี่หนาน"
เขียนเมื่อ

๓๐/๐๘/๒๕๕๖

 

อนุทิน  ๒๑.

 

“ไฟดับแต่...ไม่มีฝน”

 

ฟ้ามืดดำเป็นกลุ่มลอยคลุมบ้าน

ลมสะท้านพัดมาคราหนึ่งนั้น

ไฟฟ้าดับทันใดในฉับพลัน

เสียงร้องลั่นเครื่องสำรองให้หมองใจ

 

วานก็ครั้งหนึ่งแล้วพ่อแก้วเอ๋ย

เป็นอย่างเคยบ่อยเข้าไม่เอาไหน

การไฟฟ้าบกพร่องต้องทำไง

เก็บค่าไฟไปแก้ดูแลก่อน

 

เด็กลุกเดินมาถามว่าเท่าไหร่

จ่ายคืนไปให้ได้ไม่ผัดผ่อน

เงินที่ค้างเท่าไรไม่แน่นอน

จ่ายแล้วจรจากร้านสู่บ้านตน

 

เดินไปหยิบรองเท้ามาสวมใส่

เตะตะกร้อนั่นไงได้ฝึกฝน

ออกกำลังได้เหงื่อร้อนเหลือทน

“ห่วง”มาวนสลับด้านไม่คร้านอาย

 

พอเสร็จแล้วไปยกลูกเหล็กหนัก

แล้วหยุดพักให้เย็นยืดเส้นสาย

มาเช็คของพอมองเห็นเป็นหลายราย

“แจ้ง”แล้วไงไฟเปิด “เหิด” สักที

 

 

ห่วง : ฮูลาฮูป

เหิด: เป็นอาการที่แสดงออกถึงความดีใจหรือชอบใจอะไรสักอย่างด้วยเสียงดัง ๆ



ความเห็น (1)
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท