๓๐/๐๘/๒๕๕๖
อนุทิน ๒๑.
“ไฟดับแต่...ไม่มีฝน”
ฟ้ามืดดำเป็นกลุ่มลอยคลุมบ้าน
ลมสะท้านพัดมาคราหนึ่งนั้น
ไฟฟ้าดับทันใดในฉับพลัน
เสียงร้องลั่นเครื่องสำรองให้หมองใจ
วานก็ครั้งหนึ่งแล้วพ่อแก้วเอ๋ย
เป็นอย่างเคยบ่อยเข้าไม่เอาไหน
การไฟฟ้าบกพร่องต้องทำไง
เก็บค่าไฟไปแก้ดูแลก่อน
เด็กลุกเดินมาถามว่าเท่าไหร่
จ่ายคืนไปให้ได้ไม่ผัดผ่อน
เงินที่ค้างเท่าไรไม่แน่นอน
จ่ายแล้วจรจากร้านสู่บ้านตน
เดินไปหยิบรองเท้ามาสวมใส่
เตะตะกร้อนั่นไงได้ฝึกฝน
ออกกำลังได้เหงื่อร้อนเหลือทน
“ห่วง”มาวนสลับด้านไม่คร้านอาย
พอเสร็จแล้วไปยกลูกเหล็กหนัก
แล้วหยุดพักให้เย็นยืดเส้นสาย
มาเช็คของพอมองเห็นเป็นหลายราย
“แจ้ง”แล้วไงไฟเปิด “เหิด” สักที
ห่วง : ฮูลาฮูป
เหิด: เป็นอาการที่แสดงออกถึงความดีใจหรือชอบใจอะไรสักอย่างด้วยเสียงดัง ๆ
ขอบคุณมากครับ