อนุทิน 128254

ในแต่ละวัน มีเรื่องราวให้คิด มากมาย วันนี้ขับรถเข้าเวียง กับคนท้อง..ต้องระวังเป็นพิเศษ..ไปเยี่ยมคนป่วย..

ฝนตกตลอดเส้นทาง ดีหน่อยตรงที่นี่รถไม่ติด มองดูสองข้างทางเขียวชอุ่มด้วยต้นไม้และพืชผลของชาวไร่ชาวสวน 

ขณะเดียวกันสิ่งที่น่าใจหายคือ..หากพ้นช่วงนี้ไป..ต้นไม้เหล่านี้ก็จะถูกเก็บเกียวกลายสภาพเป็นพื้นที่ว่างเปล่า ภูดอยต่างๆก็จะกลายเป็นดอยหัวโล้น..น้ำก้อคงจะท่วมอีกแน่นอน..

มีธุระมากมายต้องไปจัดการ ได้ทำอะไรๆ ที่ไม่ได้ทำ สะสางงานต่างๆแล้วกลับ แวะทานข้าวกลางวันที่ร้านลาบแห่งหนึ่ง เจอผู้นำชุมชนชาวอาข่า แวะเข้าไปทัก ท่านเชิญให้ไปเที่ยวงานโล้ชิงช้า วันที่ 27 -29 สิงหาคม 2556 นี้ พลางกำชับว่า ต้องไปให้ได้วันที่ 29 นี้วันดี กินข้าวใหม่ด้วย เราก็ท้วงว่า ทำไงถ้าฝนตก เพราะช่วงนี้ฝนตกเหลือเกิน..ท่านบอกว่าตกไม่ตกก้อต้องจัด..เพราะมันถึงเดือนและเวลาแล้ว..

ความเชื่อกับประเพณีและวัฒนธรรมทอ้งถิ่น บางทีก็แยกกันไม่ได้กับกฎเกณฑ์ธรรมชาติ..

ยกมือไหว้เดินออกมา..ขับรถออกมา..เจอเด็กน้อยชาวโรฮิงยา ตัวเล็กๆตัวดำๆ..ขนขยะออกมาใส่รถเข็นตากฝน.ให้น้องตัวเล็กๆนั่งบนรถเข็น.นี่หล่ะหนาชีวิต..คนรวยก็รวยล้นฟ้า..คนจนก็จนจนไม่มีข้าวจะกิน..เอาอะไรแน่นอนกับชีวิต..

ตกลง..ชีวิต..ใครกำหนดนะ...