อนุทิน 128124
"พี่หนาน"
เขียนเมื่อ๒๐/๐๘/๒๕๕๖
อนุทิน ๖.
เช้าตื่นขึ้นล้างหน้าหาห่อข้าว
เร่งรีบอ้าวลงเรือนกายเคลื่อนไหว
จับรถเครื่องเร่งก่อนตะลอนไกล
มุ่งหน้าไปสู่บ้านร้านของเรา
เห็นพระสงฆ์อุ้มบาตรขาดลูกศิษย์
ให้เพ่งพิศคิดไปใจอับเฉา
ครั้งก่อนนั้นฉันเป็นใช่เข็นเอา
อาสาเข้าวัดกันสนั่น “โฮง”
ค้อมศีรษะรับย่าม “พระคุณท่าน”
ด้วยมุ่งมั่นจากใจนำไปส่ง
ถึงศาลาประเคนท่านนั่นอีกองค์
หมอบกราบลงแล้วจรถอนตัวมา
จับรถเครื่องอีกครั้งมายังบ้าน
จิตยังพล่านคิดเห็นเป็น “กังขา”
มาบัดนี้เด็กไทยไปไหนนา
ทิ้งวัดวาพระท่านไม่หันมอง...
ความเห็น (2)
อ๋อ…เด็กไทยไปเข้าสังคมใหม่ สังคมใหญ่…ปลีกวิเวกเสกคาถา นั่งรวมกลุ่ม..แต่ไม่เห็นเจรจา เป็น “ สังคมก้มหน้า “ สมาธิแรง
ขอบคุณคุณครูมะเดื่อ ที่ทำให้ได้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อีกแล้ว...อิอิอิ...