ดอกไม้ริมทาง
ดอกกระดุมทองสีเหลือง พราวแต้มดิน
ดอกหญ้าสีขาวพราวแซมหญ้าสีเขียวๆ
อยู่ริมทาง
แม้จะเป็นดอกไม้ดอกเล็กๆ ที่ใครต่อใคร พากันมองข้าม
แต่เธอยังคงความสำคัญต่อหมู่ภมร ที่พากันบินโฉบมาขอแบ่งปันน้ำหวานจากเธอ
วันแล้ว วันเล่า จนกว่าเธอจะโรยลา เป็นปุ๋ยกลับคืนสู่พื้นดิน
และเมื่อได้เวลา เธอก็กลับงอกเงยขึ้นมาใหม่ ยังที่เดิม
เธอๆช่วยแต่งแต้มผืนดินที่แห้งแล้ง ให้สดชื่น และชุมฉ่ำ มีชีวิตชีวา
แต้มสี แต้มสัน แบ่งปัน ต่อสรรพสิ่ง สรรพชีวิต
ฉันคนหนึ่งละ ที่ไม่ได้มองข้ามความงาม และประโยชน์ของเธอ
....บันทึกไว้ ยามที่มองเธอตามความเป็นจริง เธอสวยงามตามธรรมชาติโดยแท้จริง
บ้านสวน
พฤหัสบดี ๑๕ สิงหาคม ๒๕๕๖
ไม่มีความเห็น