อนุทิน 127746
สายนที"๑๙
เขียนเมื่อแม่ของฉัน
เดินหลังค้อม ถือไม่เท้า เข้าสวน (เนื่องจากทำงานหนัก)
เดินดูต้นไม้ ต้นนั้น ต้นนี้ ทุกวี่วัน บางวันก็ออกไปถากหญ้าในสวน (ทั้งๆที่ลูกๆไม่ให้ทำแล้ว)
ห่วงลูกคนนั้น ห่วงลูกคนนี้
มากินข้าวกันหรือยัง มีอะไรกินบ้าง
กลับบ้านมืดค่ำ ก็ชะเง้อคอยหา นั่งคอย ไม่ยอมเข้าบ้าน จนกว่าลูกๆทุกคนจะกลับมา
ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ลูกจะเป็นอย่างไร แม่ก็ยังคอย ยังห่วงหาอาธรเสมอ
นี่คือธรรมชาติของแม่ สภาพธรรมตามความเป็นจริงของแม่...ลูกๆทุกคนจะช่วยกันพูด ให้กำลังใจแม่ ให้แม่คลายกังวล
จันทร์ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๖
ความเห็น (1)
ขอบคุณทุกๆกำลังใจค่ะ