อาทิตย์เคลื่อนเลื่อนเวลามาพลบเที่ยง
แว่วสำเนียงเสียงเสนาะไพเราะหู
นั่งดื่ม-ทานอาหารกับโฉมตรู
วันนี้อยู่พร้อมหน้าสี่ ห้าอนงค์
นานนานทีมีโอกาสทานกันครบ
เหตุบรรจบครบอีกคราอายุขัย
ขอบพระคุณความกรุณาจากดวงใจ
ที่มอบให้ลูก หลานคนนี้ตลอดมา.
ขอบคุณป้า และพี่ไก่ ที่พาคนวันภาษาไทยมาเลี้ยงข้าวครับ
ไม่มีความเห็น