อนุทิน 127626
ดารนี ชัยอิทธิพร
เขียนเมื่อ9 ส.ค.56
ลูกบุญธรรม
| เมื่อวานนี้ ขณะพักกลางวัน พวกเราชาวจิตเวชเรื้อรังเห็น 'ป๋าอั๋น' หรือ นายบุญธรรม ผู้ช่วยเหลือ อาวุโสสุดในหน่วยของเรา เดินมากับคุณหมอรูปหล่อท่านหนึ่ง คุณหมอตัวขาวจั๊ว ส่วนป๋าอั๋น ตัวดำปี๋เป็นภาพขาวตัดดำ พวกเราสาวๆ เหลือน้อยทั้งหลายต่างกรี๊ดกันสนั่น ด้วยรู้สึกประทับใจ ที่คุณหมอมือใหม่ (เรียนจบปีนี้) เดินมากับคุณพ่อในลักษณะ 'หนีบกันมา' แปลว่า ..ถูก 'คุมตัว' มาค่ะ สองพ่อลูกมาทำอะไร? คุณหมอผู้เป็นลูก ควบคุมให้คุณพ่อมาเขียนใบลาป่วย เพราะจะพาคุณพ่อ ไปพักรักษาตัวหลายวัน กิริยาอาการของเธอ อ่อนน้อม นุ่มนวล สุภาพน่ารักมาก ดิฉันและคนอื่นๆ พากันอ้อนวอนขอรับอุปการะเธอเป็นลูกชายบ้าง ลูกเขยบ้าง ผู้มีคุณธรรมสูงบางคนแย้งว่า "พ่อเขาก็มาด้วยนะ เกรงใจกันบ้าง" ได้ยินเสียงคนในกลุ่มตอบกลับมาทันควันว่า .. "เกรงใจทำไม ก็แค่..พ่อบุญธรรม" ฮา.. สมัยนี้ อยากจะมีลูกชายสักคนนั้นยาก ลูกชายดีๆ ยิ่งหายาก ตอนนี้ป๋าบุญธรรมคงรู้แล้วละว่า นอกจากจะต้องระวังสาวน้อยทั้งหลายไม่ให้มาแย่งลูกชายแกแล้ว แกยังต้องระวังคนใกล้ตัว พวกสาวเหลือน้อยเหล่านี้ให้ดีอีกด้วย! |
ความเห็น (2)
ฮา......^_,^
แหม ถ้าอยู่ใกล้ๆ ก็จะขอเป็นผู้ปกครองด้วยคนนะค่ะ อิ อิ