อนุทิน 127353

ชีพจรรองเท้า กับเวลาที่หายไป

เป็นความตั้งใจเล็กของผมว่าจะเดินทางไปอำเภอเวียงแหงสักครั้ง และโอกาสก็มาถึง หลังจากอบรมที่อำเภอเชียงดาวเรียบร้อย จึงตัดสินใจเดินทางเข้าสู่อำเภอเวียงแหง ซึ่งอยู่ห่างจากอำเภอเชียงดาวราว 70 กิโลเมตร
เส้นทางคดเคี้ยวขึ้นลงตามไหล่เขา บ้างก็สันเขา หากเป็นมอเตอร์ไซค์ก็ขับสนุกๆ ถ้าเป็นรถเก่งหรือกระบะก็อาจจะลำบากเล็กน้อย แต่สำหรับคนเคยทางก็คิดว่าสบายๆ ไปรอบนี้โชคดีอยู่อย่างหนึ่งคือไม่เจอฝนกลางทาง ไม่งั้นก็คงใช้เวลามากขึ้นไปอีก

เข้าสู่ประตูเมืองเวียงแหงแล้วนะ อิอิ

พื้นที่ราบลุ่มแห่งแรกที่เจอในตัวอำเภอเวียงแหง มีนาที่กำลังหวานไถ ระบบน้ำไหลตลอด ดีจริง

ขี่รถไปเพียงเล็กน้อยก็เจอทุ่งนาเขียวขจี ภาพนี้ซูมเล็กน้อยเนื่องจากย้อนแสงพอดี พระอาทิตย์กำลังฉายแสงอย่างจังกับกล้อง จึงเลี่ยงโดยการซูมมุมกดเล็กน้อย

ผ่านตัวอำเภอเวียงแหงเพียงเล็กน้อยก็มีทางเข้าวัดพระธาตุนายางซึ่งอยู่ห่างจากถนนสายหลักเพียงกิโลเมตรกว่าๆ ก็เลยแวะไปถ่ายรูป

ภาพนี้เป็นมุมสูงจากวัดพระธาตุนายาง ไปยังตัวอำเภอเวียงแหง ซึ่งตัวอำเภอเวียงแหงก็ไม่ใหญ่นัก ซึ่งเล็กกว่าเปียงหลวงเสียด้วยซ้ำ สังเกตจากบ้านเรือน

ลงจากวัดพระธาตุนายางก็พบรุ้งกินน้ำสองตัวซ้อนกันอยู่ ก็ถือโอกาสเก็บภาพซะเลย สีเขียวที่เห็นเป็นข้าวโพด

มาถึงภาพนี้ ก็ราวๆ 6 โมงเย็น ยังไม่ได้หาที่พักเลย ข้าวก็ยังไม่ได้กิน แล้วคืนนี้จะไปนอนที่ไหนดี เห็นป้ายเปียงหลวงอีก 16 กิโลเมตร จึงตัดสินใจไปหาที่นอนที่เปียงหลวงดีกว่า ภาพนี้หาทางเข้านาไปถ่ายรูปยากมาก รกๆน่าดู รองเท้าหนังเปียกน้ำเล็กน้อย

กินข้าวหาที่นอนที่เปียงหลวงเรียบร้อย พักที่เฮือนกิ่งกะหลา

ตื่นเช้าก็แวะมาถ่ายรูปเขตแดนสักหน่อย งงเหมือนกันที่เจอกับป้ายนี้ "พื้นที่สงวนทางทหาร" ไม่รู้ว่าหมายความว่าไง หรือเขตแดนไทยสุดแค่นี้ ส่วนเด็กๆก็ไปเรียนโรงเรียนที่เห็นในภาพข้างล่าง คิดว่าน่าจะไปเรียนภาษาจีน เพราะ ส่วนใหญ่ลูกหลานคนจีนก็จะไปเรียนภาษาของตัวเองในวันเสาร์อาทิตย์ ส่วนจันทร์ถึงศุกร์ก็เรียนโรงเรียนของรัฐ

จากนั้นจึงเดินทางต่อไปวัดฟ้าเวียงอินทร์ ซึ่งวัดนี้ก็ไกล้กับพม่ามาก วันนี้จึงมีทั้งภาษาไทยและไทยใหญ่คู่กัน

ข้างๆก็มีศาลสมเด็จพระเนศวรตั้งอยู่

ขากลับจากเปียงหลวง ก็แวะพระธาตุแสนไห ภาพนี้ถ่ายแบบซ้อนแสงเพราะตั้งใจจะเอาพระอาทิตย์ทรงกรด แต่เนื่องด้วยอากาศร้อนและก็กลัวกล้องจะพัง อิอิ จึงไม่ได้สนใจส่วนที่โผล่มาเลย ห้าๆ ถ้าไม่มีก็คงงามอิอิ

บนสันเขายอดดอยมีข้าวไร่ของลีซอ จึงแวะมาถ่ายรูปเผอิญเจอผีเสื้อกำลังบินว่อนหาน้ำหวานจากดอกไม้ป่าก็ถือโอกาสแชะด้วย ช่วงนี้ก็อยู่เชียงดาวแล้วละครับ (ขากลับ)

ภาพข้าวไร่ แหมสูงชันซะขนาดนี้ ถ้าตกลงไปละก็ มีหวังถึงก้นดอยแน่ๆ อิอิ

แวะมาพักรถมอเตอร์ไซค์ที่โครงการหลวงห้วยลึก ที่เชียงดาว

เดินไปถ่ายรูปดอกไม้แก้เมื่อย

ภาพเรียงตามเหตุณ์การเลยนะครับ ไม่ค่อยได้ให้รายละเอียดเท่าไหร่

สำหรับใครที่อยากไปก็หาเวลาว่างไปกันนะครับ

ชีพจรรองเท้า กับเวลาที่หายไป