เป็นอีกวันหนึ่งที่สมควรแก่ชีวิตบนโลกนี้ ทำงานบ้าน
ให้รับฟังความทุกข์ใจและอาการทางกาย ของผู้ป่วย CA
อ่านหนังสือธรรมให้เพื่อนผู้ป่วยฟัง
สนทนาแลกเปลี่ยนแนวทางการช่วยเหลืองานโรงพยาบาลในหอผู้ป่วย
สวดมนต์เย็นที่วัดป้อมวิเชียรโชติการาม
เดินออกกำลังกายกลับบ้านครึ่งทาง
เพราะเวลามืดค่ำแล้วไม่สมควรที่สว.จะมาเดินคนเดียวอีก 1 กิโลถึงบ้าน
นั่งรถเมล์เล็กกลับบ้าน
เขียนบันทึก
ฟังเพลงสมาธิ
ฟังเด็กๆร้องเพลง
แวะเยี่ยมบันทึก
อ่านธรรมะจากบันทึกสุญญตา
อนุโมทนา พรุ่งนี้เข้าป่า
ไปดูแลต้นไม้ที่ปลูกไว้
เอาต้นไม้ไปปลูก
เอาเมล็ดมะม่วงหาวกับมะระจีนไปโรย
ให้ฝึกอยู่กับธรรมชาติ
เก็บสมุนไพรไทยผลไม้ป่า
ไม่มีความเห็น