อนุทิน 127008

เคยคุยกับลูกเรื่องการเรียนภาษาอังกฤษว่าแม่คงเรียนไม่ถูกวิธี อยากรู้ว่า ทำไมเราซึ่งเคยสอบได้คะแนนเกือบเต็มในภาษาอังกฤษ ชอบภาษาอังกฤษ ถึงเข็ดขยาด หวาดกลัวยามไปใช้ชีวิตในลอนดอนเพียงเดียวดาย อยู่แบบเครียด ฟังไม่ทัน พูดสื่อออกไปไม่ได้ดั่งใจฯลฯ

ได้ความเห็นจากเด็กรุ่นใหม่วัยสิบสามต่อสิบสี่ว่า

คนไทยเรียนภาษาอังกฤษแค่เพื่อสอบ(คงคิดในใจต่อว่าเหมือนแม่) ไม่ได้คิดว่าเรียนเพื่อให้รู้ เข้าใจถึงแก่น พูดให้ได้เพื่อการสื่อสาร และเพื่อทลายกำแพงความรู้ เขาบอกว่า ต้องยอมรับว่า ณ ตอนนี้ วิทยาการหลายอย่างเป็นความรู้ เป็นความคิดที่เขียน นำเสนอ ผลิตมาจากชาวต่างประเทศ ในประเทศที่เจริญกว่าเรา เพราะฉะนั้นถ้าเราอยากรู้ เราก็ต้องอ่านภาษาของเขาให้รู้เรื่องอย่างแตกฉาน

...

มีอีกเยอะค่ะ ลูกตบท้ายว่า ไม่ใช่เฉพาะภาษาอังกฤษที่คนเราควรรู้ ภาษาจีน ญี่ปุ่นและอีก ๆ หลายภาษาก็น่ารู้ถ้ามีเวลา และโอกาสให้เรียนรู้

อีกหน่อยน้องจะเรียนภาษาจีนนะแม่ เพื่อมาอ่านนิยายบู๊ลิ้มน่ะ จะได้อรรถรส..ฮ่า ๆ 

นำมาลงอนุทินไว้ก่อน น่าจะเขียนบันทึก เพราะลูกถ่ายทอดเกร็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ เรื่องการเรียนรู้ภาษาอังกฤษให้แม่มาบ้างค่ะ