อนุทิน 126715

นั่งเขียนบันทึก วรรณกรรมรัก

คิดถึงเขา เสือมึด ผู้ชายอบอุ่น..คนนั้น..

ห่างหายไปนาน..ไม่รู้เป็นเช่นไร..

วันเวลาผ่านไป..จนกระทั่งวันนี้..ยังลืมเขาไม่ได้สักที

นี่กระมัง..ความรัก..ความผูกพัน

กำลังจะให้เวลาลบเลือนความรู้สึกให้จางไปจากใจ

เขาผู้เข้ามาใหม่..ผู้มาทำให้พิไลอำพัน..มีทั้งสุขและทุกข์..

ทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้า ไม่ได้ยินเสียง..

แต่เขา..ก็ช่างมีอิทธิพล..กับหัวใจสาวน้อย..เหลือเกิน..

ลืมเขาซะ..เธอบอกตัวเองคนเดียว..เขาคงไม่จริงใจ..กับใครหรอก..

เหนื่อย..นะ..กับการเฝ้ารอ..สิ่งที่ไร้ตัวตน..และไม่มีวันเป็นจริง..

นอนเหอะ..สาวน้อยบอกตัวเอง..

....วรรณกรรมรัก....