| อนุทิน ... ๔๕๘๑ |
"คนสุดท้าย"
...
เขียนบทกลอนสอนใจไปเรื่อยเรื่อย
หากว่าเมื่อยก็จะพักเพราะรักหลอน
เติมความเชื่อศรัทธาทั่วนาคร
อยากได้ิยินคำออดอ้อนจนอ่อนใจ
ก็คิดถึง ถึงได้บอกว่าคิดถึง
มิใช่ว่าจะหวานซึ้งถึงใครได้
ทุกคำพูดมันออกมาจากใจ
ทำยังไง คนสุดท้ายก็คือเธอ
...
บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่ (ยามแดดออกจากช่องฟ้า)
๑๘ กรกฎาคม ๒๕๕๖
เกรงว่า...กว่าจะถึงคนสุดท้าย..คงจะเหนื่อยน่าดู
หมดสติไปเลยครับ 555
เอ้...ใครหนอ !
นั่นสิ พี่แจ๋ว 555
อ่ะ ใครน้า ท่าน ผอ. ;)...