@12599 ขอบคุณมากๆค่ะ
ยากมากเลยค่ะอ.กะปุ๋ม วันนี้นึกถึงคำพระท่านสอนเลยว่า "แม้แต่ความกลัวมันก็ไม่ใช่ของเรา มันมีอยู่ของมันอย่างนั้น" มันเกิดขึ้นมา มีอยู่
มันมีเหตุปัจจัยมาประกอบกันเป็นมัน แต่มัทยังแยกส่วนมันออกไม่ได้เท่าไหร่เลยอ่ะค่ะวันนี้ มันก็ไม่ดับซักที เห็นมันอยู่แต่แยกยังไม่ออก มันยังเกาะอยู่จนใจหวิว มือไม่มีแรง
ครูสอนว่า ให้มีสติ ใช้ลมหายใจช่วย ให้ observer อยู่ที่จุดตันเถียนใต้สะดือ (tanden) อย่าให้มันอยู่ในหัว
"ต้องรู้สึก secure แต่ไม่ confident"
ถ้า confident แปลว่าเรามีอัตตา แต่ถ้าเราเข้าใจแล้วเราจะ secure ไม่กลัว (ยากจัง)
อยู่ดีๆมัทก็มีอาการทั้งไม่ secure ไม่ confident ขึ้นมา กลัวลูกธนูตกจากมือขวาแล้วสายธนูมาตีข้อมือซ้าย (เมื่อคราวที่แล้วมันเป็นแบบนี้ 5 ครั้งจนข้อมือช้ำเลยอ่ะค่ะ) วันจันทร์จะลองใหม่อีกรอบจะลองเจริญสติพิจารณาให้มากขึ้นให้ทะลุ วันนี้มันยังไม่ทะลุ -_-
ไม่มีความเห็น