"พวกเรายังดีกว่าน้องมายด์นะคะ ที่บ้านอยู่ใกล้ ๆ ไม่ต้องเดินทางลำบากเหมือนน้องมายด์ "
ฉันบอกเด็ก ม.๑ หลายคนที่มารุมล้อมฉัน ขณะที่ฉันนั่งคุยกับน้องมายด์เด็กหญิงซึ่งอยู่ต่างอำเภอ ต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่อเตรียมมาโรงเรียน
"หนูยิ่งกว่าเขาอีก แม่หนูก็ไม่มี" เด็กคนหนึ่งพูดขึ้นทำตาแดง ๆ
"แล้วพ่อหนูมีแม่ใหม่หรือเปล่าคะ แม่ใหม่เขาดีกับหนูหรือเปล่า..." ฉันถามด้วยความห่วงใย
"มีค่ะ เขาไม่แน่นอนค่ะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย" พูดเสร็จก็น้ำตาไหลริน เพื่อนสนิทเข้ามากอดปลอบขวัญ
"แล้วหนูเป็นยังไงบ้างคะ ?" ฉันถามเด็กที่กอดเพื่อน
"หนูก็ไม่มีพ่อเหมือนกันค่ะ์" ฉันฟังแล้วรู้สึกสะเทือนใจไม่น้อย
เกิดอะไรขึ้นกับสังคมไทยในวันนี้ ? บาปบริสุทธิ์เหล่านี้ใครจะช่วยเยียวยาหัวใจ
ธรรมทิพย์
๔ กรกฎาคม ๒๕๕๖
ไม่มีความเห็น