เราเกิดมาทั้งชีวิต ตั้งแต่เช้า- เที่ยง-เย็น กลางคืน-เช้า หมุนเวียนทุกวัน ทุกคนเวลาหลับจะสงบนิ่งมาก แต่เวลาตื่นวุ่นวายมาก ๆ เลย อยากจะให้ชีวิตสงบนิ่งจริง ๆ ทำไงหนอ ตึกเช้ามากพยายามที่จะปลงสังขาร แล้วตั้งแต่ก่อนตีห้ายังไม่ลืมตา ผม ผม ผม ผม ผม ผม ผม ผม ผม แกเป็นอะไร แกเป็นของใครทุกวัน พยายามปลงทุกอย่างในร่างกาย แล้วแผ่เมตตา แล้ว รุ่งขี้นอาบ ทำกับข้าว ทานอาหาร ใส่ปิ่นโตทานทุกวันที่ บริษัท ฯ ถามว่าทำงานได้ดีไหม ตอบเลยว่าดี แต่วิบากกรรมคนเรามีมากมาย ที่เราเคยสร้างไว้ แล้วเราไปรู้ เราก็ต้องรับวิบากกรรม ให้ได้ บางครั้งใจเรายังมีจิตริษยา บางที่เราพูดไปแล้ว ทำไมใจเราเป็นเช่นนี้ เราไม่มีสติเลยใช่ไหม เราพูดทำไม พูดเื่พื่ออะไร เราต้อการอะไร
ไม่มีความเห็น