| อนุทิน ... ๔๔๔๘ |
"วันวาน"
...
เมื่ออดีีตตัวฉันเหมือนมีค่า
แต่ไกลตาตัวฉันกลายเป็นศูนย์
ไม่เคยมีความรักความอาดูร
จากตัวคูณกลายเป็นหารกาลเวลา
เพียงแค่คิดสักนิดคงใจชื้น
กำลังใจจักหยัดยืนฟื้นห่วงหา
ขอแค่เพียงสักนิดนะแก้วตา
มองคุณค่าฉันให้เห็นเช่นวันวาน
...
บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่
๒๑ มิถุนายน ๒๕๕๖
ไม่มีความเห็น