"เมื่อเขียนบันทึกในโกทูโน"
จัน และ อ.ธวัชชัย ได้เขียนความเห็นไว้บันทึก อ.ถางทางค่ะพี่ ฝากพี่ช่วยเขียนความเห็นต่อด้วยนะคะ
http://www.gotoknow.org/posts/539919
เขียนเพื่อ "เธอ"
หวังว่า "เธอ" จะได้อ่าน
แล้วก็นั่งยิ้ม ;)...
ค่ะอาจารย์จัน
สำหรับตัวพี่เองมีความรู้น้อยนิด ก็อยากจะเขียนอยากจะเล่า(คนขี้เล่าเปล่าใชคนขี้เหล้า^__^)
ความคิดส่วนตัวของพี่ตั้งแต่เริ่มเขียนบันทึกแรกแล้ว ไม่คิดหวัง จะได้รับการยอมรับหรือเปิดอ่าน
แม้ไม่มีใครเปิดอ่านก็จะเขียนต่อ ค่ะ เพราะนั่น หมายถึง สิ่งเราคิดเองทำเองมันเป็นความสุขส่วนตัว
และเมื่อได้เขียนไว้ แล้วมาเปิดอ่าน ...ก็สุขใจเสมอ เหมือนสมุดบันทึก ไดอารี่รายวัน นั่นเอง
Bonnie อาจารย์ค่ะ
เราไม่อาจจะบังคับใครๆได้ว่าคุณต้องมาอ่านบันทึกฉันและคุณต้องชอบเรื่องที่ฉันเขียนเสมอไป
สิ่งเราคิดว่าที่เราคิดนั้นดีที่สุด ยอดเยี่ยมที่สุดนั้นมันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่คนอื่นกำลังค้นหาหรือต้องการ ณ เวลานั้น
หากเขียนแล้วสุขใจ ที่ได้เขียน ก็เขียนไปเรื่อยๆ ไว้อ่านเองในยามที่เวลาพ้นผ่าน ว่าวันนั้นวันวานเราทำอะไรคิดอะไร จะได้ทบทวนตัวเองค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
Wasawat Deemarn ใช่เลย ประมาณนั้น ใช่เลย พี่จึงยิ้มได้ทุกวัน :)
จันเองก็เขียนเพื่อให้ลูกได้อ่านค่ะพี่ :)
...อยากขีดอยากเขียนอยากบอก
ทั้งในและนอกวัฏสังสาร
ทุกข์สุขเกิดดับในวันวาน
เห็นสังขารเสื่อมถอยคอยวันตาย
...ได้ร่วมได้เพียรได้เรียนรู้
กับผู้เป็นบัณฑิตมิตรสหาย
ให้วิชาความรู้อื่นมากมาย
เกินความหมายจะเอ๋ยคำขอบคุณ
...................
ใช่เลยค่ะที่เขียนเพราะต้องการเขียนความสุขลงไป
ส่วนจะมีคนอ่านหรือไม่ก็ไม่เป็นไร
แต่ก็ได้อ่านประสบการณ์ ความรู้ ....และอีกเยอะแยะ
บางอย่างที่ไม่รู้ ไม่ได้ทำ ก้เอาไปทดลองทำและออกมาดี....หลายอย่างมากค่ะ
ต้องขอบคุณทุกท่านที่กรุณามาอ่านในบันทึก
เป็นการเพิ่มแรงผลักให้ตั้งใจมากขึ้นค่ะ
อนุทินสั้น ๆ ความคิดเห็นยาว ๆ ;)...
ขออภัยที่ความเห็นยาวไปหน่อย ;)