อนุทิน 125169

อีก 7 วันต่อมาสืบค้นคนกินกะเม็ง ตื่นเต้นมาก 

ตอนนี้ฉันรอเก็บอัมพัน555ที่จริงมันยังไม่ถึง 100ปีมันคงไม่เป็นอัมพันหรอก แต่มันสวยหยดย้อยใส..

ชันตะเคียน และชัันมะม่วง อย่างหลังได้แล้ว

และคอยให้เวลาผ่านเดือนมิถุนามหาโหดของฉันไปก่อน ฉันจะเริ่ิมทดลองทำบางอย่าง

เพื่อช่วยผู้ป่วยที่เป็นแผลกดทับ! แผลเน่าเรื่อยเปื่อยคือรักษาเท่าไหร่ๆก็ยังรักษา อยู่อย่างนั้น

มีคนห้ามฉัน เขาบอกว่าผู้ที่ร่ำเรียนมาโดยตรงทางเภสัชยังไม่ได้ข่าวว่ามีใครทำ

ฉันก็ดันทุรังว่า ก็ฉันเป็นชาวไร่ธรรมดาคนหนึ่ง ฉันมีสิทธิ์ทำอะไรก็ได้ในบ้านป่าของฉัน โดยไม่ผิดกฏหมายรัฐธรรมนูญ  ฉันรู้หรอกน่า...แต่ฉันก็เลี่ยงบาลี ด้วยเหตุผลว่า

ไม่ได้จำหน่าย ทำไว้ใช้ แบ่งปันกันใช้แลกกับหญ้า ให้ฉันมาเป็นคนงานเก็บหญ้าก็ได้ แล้วฉันเอาหญ้าไปทำประโยชน์กลับคืนมาให้เป็นค่าหญ้า ค่าจ้างไม่ให้ชาวสวนชาวนาฉีดยาทำลายสูญพันธุ์ หรือว่าต้องรอให้ชาวต่างชาติมาจดลิขสิทธิ์ก่อนจึงค่อยเอ่ยปากว่ามันมีประโยชน์จริงๆนะ

ฉันก็เบื่อที่ขาดความกล้าหาญ คนไม่น้อยอับอายที่ต้องใช้ของไทย ไม่ยอมรับความเป็นไทย ขาดความภาคภูมิใจในความเป็นไทย

กระบวนท่านวดของไทยเรากี่ท่าแล้วที่ญี่ปุ่นเอาไปจดลิขสิทธิ์ นี่เหลืออยู่ไม่กี่ท่าแล้วที่จะรักษาแบบแผนไทย

อินทนิลที่พ่อชอบดื่มเขาก็เอาไปสกัดสารแล้วจดลิขสิทธิ์ไปแล้ว  เวลาเราต้องการใช้อย่างเก่งก็เอามาอบฆ่าเชื้อปนเปื้อน ป่น แล้วใส่แคปซูน แจกคนเป็นเบาหวาน นี่กล่าวมากไปร้านขายยาจะค้อนเอาอีก..ประเทศไทย

[แสงแห่งความดี...]

แวะมาเป็นกำลังใจให้ครูนะครับ

[กานดาน้ำมันมะพร้าว]

ลองใช้น้ำมันมะพร้าวบ้างหรือยังค่ะ มีกรดลอริกฆ่าเชื้อโรค หรือจะนำน้ำมันมะพร้าวผสมกับเนื้อด้านในเปลือกมังคุด ที่มีสรรพคุณสมานแผลเยี่ยม เข้าไปด้วยกันแล้วทาแปล เป็น 2 พลังเพื่อรักษาก็ได้ค่ะ ช่วงนี้มังคุดกำลังราคาไม่แพงและหาง่าย สามารถทำเก็บไว้ได้นานปีด้วย ลองทำดูนะคะ

[krutoiting]

ขอบคุณน้องแสงแห่งความดี และน้องกานดาค่ะ น้องกานดาแนะนำน้ำมันมะพร้อวกับเปลือกมังคุด ให้ลองทำเก็บไว้ ก็แสดงว่าต้องเอาไปตั้งไฟเคี่ยวไหมคะ