อนุทิน 125167

เจอกะเม็งแล้ว

น่าสงสารทั้งคนและหญ้าวิเศษนี้ สางสารคนเพราะไม่มีโอกาสศึกษา

ไม่เคยรู้ว่ามันมีประโยชน์ ไม่กล้ากิน ไม่มีข้อมูลทางวิชาการยืนยันมากพอ นอกจากประสบการณ์ของคนกินคนใช้

สงสารกะเม็งเพราะมันถูกมองว่าเป็นวัชชพืชชั้นต่ำ น่ารังเกียจ ต้องฉีดยาทำลาย

แต่สุดท้ายฉันก็สงสารตัวเองที่มีโอกาสเรียนรู้ช้ามากไปหน่อย แต่ก็ยังดีใจที่อ.หมอชี้ทางสว่าง

ให้ได้นำมาทดลองกิน และทาถูๆๆ ทั้งทากับผิวตัวเอง และคนข้างเคียงเพื่อดูอาการว่าแพ้หรือไม่ และถูกับโลหะ

เดินทางไปหากะเม็งที่รร.ของเพื่อนรักของสามี พบกะเม็งมากมายไม่มีใครรู้จักมันนอกจากชื่อแปลกๆว่ากะเม็ง

ฉันหยิบมันขึ้นมาเคี้ยวดมๆ สามีถามหารพสต.ที่ใกล้ที่สุด แต่ฉันพกรางจืดไปเต็มกระเป๋าพร้อมไข่ไก่่สดและน้ำ

ฉันก็กลัวตายเร็วอย่างไม่มีเหตุผลเพียงพอเหมือนกัน แต่ความอยากรู้และความต้องการที่จะช่วยเพื่อนมนุษยืฉันจึงต้องทดลองมันด้วยตัวเอง