".. เมื่อเจ้าไม่ตั้งใจเรียน.."
ไม่ตั้งใจศึกษาหาความรู้
โตขึ้นมาจะสู้อะไรไหว
คงมีแต่วุ่นวายทั้งกายใจ
เอากำลังรับใช้เขาทำกิน
หากเจ้าดีมีความรู้ชูศักดิ์ศรี
สามารถดีไม่ตกอับเป็นทรัพย์สิน
แม้นท่องไปแต่ตัวทั่วธานินทร์
ย่อมไม่สิ้นคนปองจับจองตัว
แต่ถ้าเจ้าเอาแต่เล่นไม่เว้นว่าง
ความสว่างคงเห็นเป็นสลัว
ตกถึงไหนไม่องอาจเพราะหวาดกลัว
ด้วยมืดมัวโง่เขลาเบาปัญญา
เจ้าจงเห็นสำคัญขยันเข้า
ปล่อยเวลาล่วงเปล่ามีปัญหา
จงรีบเร่งพากเพียรเรียนวิชชา
จะพลอยพาคุ้มเกล้าทุกเช้าเย็น
จึงฝากคำพร่ำสอนด้วยกลอนนี้
แทนความรักหวังดีชี้ให้เห็น
อยากให้เก่งให้รู้อยู่ให้เป็น
หากยากเข็ญขัดข้อง เหมือนฟ้องครู
๑๕.๔๐ น. ๕ มิ.ย. ๕๖
ไม่มีความเห็น