อนุทิน 124354

เมื่อมีความเพียร ในการทำสมาธิ ก็ประสบความสำเร็จในการนั่งสมาธิ 
และรู้รส ของสมาธิว่า มัน สุขสงบ ไม่มีตัวตน ไม่มีแขนไม่มีขา 
ไม่มีปวดเมื่อย ไม่มีกังวล มันอิ่มเอิบใจ มันมีความสุข เบิกบานใจ
คล้ายกลับเอนโดรฟินหลั่งออกมามากมาย สุดท้ายต้องออกจากสมาธิ
แต่จะกลับเข้าไปใหม่ ไม่ง่ายอีกล่ะ ต้องมีความเพียร 3 วันที่อยู่วัด 
สามารถสัมผัสสมาธิได้เพียงครั้งเดียว แต่ก็ดีใจที่อุตส่าห์ได้สัมผัส
ต่อไปอยากได้อีก ต้องเพียรอีก แต่เจ้าใจที่เป็นลิงกว่าจะจับนิ่งได้
เหนื่อยไม่น้อยเลย

ชลัญธร