นักเอ๋ยนักเรียน
จงขีดเขียนเพียนอ่านอย่าคร้านหนา
เอาตนเองเป็นแก้วพร่องรองธารา
หรือเป็นผ้าสะอาดขาวคราวระบาย
ครูจะเติมน้ำใจให้ความรู้
ระบายสีลงสู่ดูหลากหลาย
หากซึมซับรับเอาเจ้าเพริศพราย
สิ่งนี้คล้ายหลักประกันชีวันเอย
(พระมหาวินัย)
...แก้วน้ำหากมีน้ำ......เต็มใน
น้ำใหม่ถอกเทไหล.....บ่เข้า
คนอวดสั่งสอนไป.......สูญเป่า
คำฮู้กูนี้เล้า...............เลิศแล้วเหลือไผ
...ขวดน้ำคันน้ำน้อย....สว่ายดัง
อวดฮู้สู่เขาฟัง...........พี่น้อง
น้ำขวดเต็มแต่หลัง......ดักอยู่
เอมอิ่มเย็นใสซ้อง.......ลุ่มลึกเหน็ดใน.
**ขอเธอจงเป็นน้ำครึ่งแก้ว
และน้ำที่เต็มขวด (ออข่า)
(สุรพันธุ์ สมสีดา) 22-05-56
ไม่มีความเห็น