เมื่อวานปั่นจักรยานกับหมออารีย์ได้ประมาณสามสิบกิโลได้ วนออกทางพรุเตาะแล้วผ่านหน้าสวนสาธารณะแล้วกลับบ้าน ไม่ได้ขึ้นเขาเพราะกว่าจะออกก็เย็นแล้ว
แวะกินข้าวกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ปั่นผ่านบ่อยๆ ร้านนี้ก็อาหารอร่อยดี แต่เป็นร้านของคนกินเหล้าเสียมากกว่า ต่อไปไม่มาแล้ว ช่วงที่นั่งกินไฟดับพอดี กินเสร็จปั่นกลับบ้านตอนไม่มีไฟ หวาดเสียวเล็กน้อย ปั่นกลับมาถึงบ้านไฟก็มาพอดี
ไฟดับตอนนั่งกินอาหารในร้านของคนกินเหล้า น่ากลัวนะคะ ยิ่งปั่นจักรยานมืดๆยิ่งน่ากลัวกว่าค่ะ ครูดาหลาเคยมาแล้วกลัวสุดๆ ปั่นจักรยานคนเดียวตอนที่มืดเหมือนเข้าถ้ำ สวดคาถาไปตลอดทาง ทำให้เลิกปั่นตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ไม่ปั่นไกลๆอีกเลยค่ะ
ปกติถนนที่ผมปั่นนี้ไฟตามรายทางดีครับ แต่เมื่อคืนกลายเป็นว่าน่ากลัวเพราะไม่รู้ว่ารถที่ขับตามหลังจะเห็นผมหรือเปล่าครับ
น่ากลัวอันตรายนะคะ