อนุทิน 123744

กิจกรรมเพื่อสุขภาพดี ตอน...ห้องเรียนแห่งความสุข ...ลงแขกสะสาง หลังพายุฝนวันที่สอง

• ปัญหา...เป็นบ่อเกิดแห่งปัญญา...และเป็นเบ้าหลอม...ให้เรียนรู้ฝึกฝนบ่มเพาะกำลังใจ...อย่างสำคัญ

• เริ่มฝึกฝนขยับขยายตนโดยรูปธรรม...เคลื่อนกายย้ายจุด การบริหารกาย ไปบริเวณเปิดกว้างขึ้น

• ห้องเรียนกว้าง...ค่อยๆฝึกสติ...เปิดหู เปิดตา เปิดใจกว้างขึ้น แม้จะหวาดหวั่นต่อความไม่รู้สิ่งใดนอกตนยิ่งนัก

• ห้องเรียนใกล้ๆ...ทีมงาน... ที่หลากวัย ทำให้ต้องเพียรฝึกสติ... "เปิดปาก" มากขึ้น :) ฝึก ๆๆ

... พูดมากขึ้น รู้ให้เท่าทันทุกอารมณ์ ณ ปัจจุบัน...เจริญเมตตาต่อตนและทุกๆสรรพสิ่งตรงหน้าเต็มกำลังสติปัญญา

• หากเผลอสติ ให้ความคิดล่องไปกับอดีตหรืออนาคต "ชีวิตพุทธะน้อยๆ" รอบกายจะช่วย "กระตุก" ได้อย่างดี :)

.... เพียร... ระลึก...มงคลทั้งปวง...พึงเกิดขึ้น...จิตสูงทั้งปวงพึงรักษา...

.... ด้วยการ...ตามภาวะ...ของพุทธะ...ธรรมะ...สังฆะ..ทั้งปวง...ที่เกิดในตน

... ความสวัสดี...พึงเกิดมีแก่...ท่าน...ทุกเมื่อ... สาธุ สาธุ สาธุ

มาให้กำลังใจและขอบคุณคะ

แม้ตั้งใจจะหยุดเขียนบันทึกใหม่สักหนึ่งปี..เพื่อให้ตัวเองนิ่ง เลเซอร์โฟกัส

แต่เมื่อมึนถึงขีดสุด อนุทินและบันทึกของคุณ tawandin เพื่อนๆ ก็ทำให้ผ่อนคลายได้มาก

สู้ สู้ ค่ะอาจารย์หมอ

ตัวเอง...วันนี้ ต้องโบกมือ..แตะเบรคเหมือนกันค่ะ

ยังอยู่ในระยะตั้งรับอยู่เลยค่ะ ขนาดออกวิ่งเพิ่มทุกวันนะคะเนี่ย เด็กๆขยันจริงๆค่ะ มาตั้งแต่เจ็ดโมงกว่า

ตัวเล็ก..เด็กชายโบ้ กลับต่างหมู่บ้านไปแล้ว ช่างถามที่สุดค่ะ มีประวัติว่า พูดเก่งจนผู้ใหญ่ใช้เขียดเป็นๆตบปาก :))

... ตบจนเขียด...เหยียดขาตาย :( เจ้าโบ้...กลับพูดเก่งกว่าเดิมค่ะ ๕๕ :)

ที่สุด ก็บอกตรงๆ "ป้า...ไม่ทันนะ" กลางวันวันนี้ ให้ต่างคนต่างพักบ้านตัวเอง อ้าว...ทยอยกลับมากันแล้วค่ะ :))

คิดๆอยู่ว่่า จะบริหารเวลา... สะสางงานบ้าน ดูแลตัวเอง ดูแลแม่ อย่างไร ให้พร้อมวิ่งไปกับทีม(อนาคตของ)ชาติดี :)

ขอบคุณมากๆค่ะ สู้ สู้ สู้

อยากเล่าต่อจังค่ะ... เย็นวันก่อน สาวน้อยปูเป้ อยู่ป. ๒ จะผัดป๊อบอายให้ป้าเอง เข้าสวนตัดๆๆผักหนึ่งกระบุง:))

ล้างๆๆ ทุบกระเทียมห้ากลีบ ตั้งกะทะ ลงน้ำมันสองช้อน เด็กชายคมมาช่วยพลิก เพราะล้นกะทะ :)

เหยาะซอส สักพัก หอมฉุยเชียว ทุกคนเลยตั้งวงกับป้า หมดข้าวเป็นหม้อเลยค่ะ :)

ตอนนี้ กลางคืน กลายเป็นนั่งยิ้มหน้าจอยาววคนเดียว ชมภาพและคลิปที่เด็กๆบันทึกกันเองมั่ง เรามั่ง

เวลาที่จะนำข้อมูลเขียนเป็นบันทึก เลือกไม่ถูก ส่งการบ้านไม่ทันฯลฯ :)))

ขอบคุณอีกครั้งนะคะอาจารย์หมอ ป.

(อาจารย์คือแรงบันดาลใจเบอร์หนึ่ง ให้...ต่อเนื่องเข้าไว้น้า โฟกัสค่อยว่ากัน โอยย.. หายใจเข้า-ออก ยาวเข้าไว้)