อนุทิน 123067

ครูเล็กบ้านโป่ง บ.สายทอง

ปิดเทอม..กับความภูมิใจของลูก..ครูธรรมดา..ธรรมดา

ค่ะ วันนี้ขอใช้ที่ตรงนี้ บันทึกความภูมิใจที่อาจดูเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนอื่น แต่สำหรับตัวเองรู้สึกภูมิใจที่วันนี้ สามารถทำในสิ่งที่ตั้งใจ แต่กว่าจะทำได้ต้องผ่านด่านคุณแม่ที่ท่านจะคอยคัดค้านเวลาที่ครูเล็กคิดจะทำอะไรสักอย่าง ด้วยที่อยู่ด้วยกัน ท่านจะมองว่าเราเป็นเด็กตลอด และคำท่านที่พูดเสมอว่า " มีเงินก็เก็บไว้ ไม่รู้จักประหยัด" เห็นคนอื่นขับรถป้ายแดงก็อยากมีบ้าง ท่านก็เตือนสติ ที่มีอยู่ก็ดีอยู่แล้ว จริงของท่านเพราะป้ายแดงจะมาพร้อมกับหนี้สินเพราะเรายังเงินเดือนไม่เยอะ แต่สิ่งที่ทำในครั้งนี้ ได้แนวร่วมจากคุณพ่อ จึงตัดสินใจต่อเติมหลังคา เพื่อกันฝนสาดหน้าบ้าน และเป็นที่นั่งทำงานหลังกลับจากโรงเรียน และการปูพื้นบ้านแทนเสื่อน้ำมัน บางท่านอาจไม่เคยใช้นะคะ แต่จำได้ว่า เสื่อน้ำมันนี้ มีอายุการใช้งานเท่ากับอายุครูเล็กเลย โตมาก็เสื่อน้ำมันผืนนี้และใช้มาจนปัจจุบัน....

หลังจากการคัดค้านแต่ฝืนทำ วันนี้พื้นปูไปได้ ๘๐% เพราะติดสงกรานต์และกระเบื้องหมดต้องรอ และหลังคาเสร็จเมื่อวานตอน หนึ่งทุ่ม

สิ่งที่ภูมิใจคือ...ได้เห็นภาพ คุณพ่อและคุณแม่นั่งชื่นชมในสิ่งที่ท่านเคยห้าม ท่านชอบและบอกว่าสวย สวยสำหรับครอบครัวธรรมดาอย่างเรา

อยากให้ท่านได้สบายบ้าง ท่านเหนื่อยมามากแล้ว ท่านมีเงินเก็บมากมายแต่ไม่กินไม่ใช้ อ้างว่าเก็บไว้ให้ลูก แต่ลูกคนนี้ไม่ได้ต้องการแบบนั้น ถึงลูกจะเงินเดือนไม่มาก แต่ไม่เป็นหนี้เป็นสิน พออยู่พอกินไม่เดือดร้อน ก็มีความสุขกับการทำให้พ่อแม่ได้สบายบ้าง....