วันนี้ไปเรียนแพทย์แผนไทย โดยนั่งแท็กซี่ เพราะไม่มีใครว่างไปส่ง ขืนนั่งรถเมล์ไปก็คงใช้เวลาไม่ต่ำกว่า45 นาที ก็จะไปเรียนไม่ทัน และก็รู้สึกคุ้มค่ากับการเดินทางไปรับความรู้เพราะทำให้เข้าใจเรื่องกอ งแก้ต่างๆ สามารถผันยาได้ถูกต้องตามที่ท่านอ.เฉลย แต่ไม่มั่นใจความจำของตัวเอง คิดว่าถ้าอ่านทุกวันก็คงจะพอช่วยให้ความจำในวัยนี้ยังพอดีพอจำได้ตามสังขาร แต่ในช่วงบ่ายดูเหมือนจะตามเด็กๆรุ่นลูกรุ่นน้องไม่ทัน ด้วยสมองคิดได้ช้า บางครั้งลืมสนิท แต่พอเลยช่วงเวลากลับพรั่งพรูออกมานี่คงเป็ฯสภาวะของปัจฉิมวัยอีกรูปแบบหนึ่งที่เข้ามาให้ได้คิดคำนึง โดยเฉพาะเรื่องธาตุลมต่างๆที่ชื่อเรียกนั้นค่อนข้างยากเพราะไม่คุ้นหูเลย และแม้บางชื่อที่ท่านอ.เรียกถามนั้นจะเคยผ่านหูแล้วแต่เมื่อได้ยินกลับว่างเปล่าในชื่อนั้น
ก่อนกลับท่านอ.ย้ำเรื่องการทบทวนพร้อมการบ้านที่ยังคงสับสนสำหรับตัวเองมากเพราะเป็นการบ้านที่ท่านอ.ให้ไว้ช่วงขาดเรียนพอดีจึงไม่เข้าใจอะไรเลย แต่ตั้งใจว่าสองวันต่อจากนี้จะพยายามทำการบ้านให้เสร็จและทำความเข้าใจให้ได้
น้องหนูรี
ขอบคุณนะคะที่นำกำลังใจมาให้
เป็นอะไรที่ยุ่งยากในการจดจำแต่ได้พยายาม
หาวิธีเพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับสุขภาพค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
บางเรื่องก็เรียนง่ายค่ะ ที่ง่ายคงเป็นเพราะมีประสบการณ์และรู้จักมาก่อน
ในบางเรื่องยากค่ะ แม้จะรู้จักมาแล้ว แต่อาจเป็นความรู็จักที่ใจไม่เปิดรับ
มันจึงยากและดูเหมือนจะยากกว่าความยากที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนด้วยซ้ำ
ทำให้คิดถึงคำว่าทัศนคติค่ะ เห็ฯจะจริงตามหลักจิตวิทยาก็งานนี้แหละค่ะ
ว่าถ้าทัศนคติบวก ใจเปิดอะไรๆก็ดูจะไม่ยากเกินความสามารถของคนนะคะ
ขอบคุณกำลังใจที่พี่ใหญ่มีให้เสมอมาค่ะ