อนุทิน 122800

ห้องน้ำเป็นเหตุจริง ๆ  หลังจากผ่านพิธีการตรวจคนเข้าเมืองที่ด่านมาเลเซียเสร็จสิ้นด้วยความเรียบร้อยก่อนเข้าสิงคโปร์ (7 เม.ย. 56) เพื่อจะไปสนุกสนานกันที่ Universl Studios หนึ่งหนุ่มน้อย "น้องพุธ" กับคุณแม่พร้อมกับ 2 ป้า "ป้าเอ้" กับป้า "ครูแอ้" เกิดปวดชิ้งฉ่องขึ้นมา จึงถามทางไปห้องน้ำกับผู้ประสานทัวร์  แล้วทั้ง 4 ชีวิตก็ท่องกันไปว่า "เดินตรงไป เลี้ยวขวา" แต่ไม่เห็นมีทางเดิน นอกจากบันไดเลื่อนขึ้นไปชั้นบน และสิ่งที่พบคือประตูหมุนเข้า ทุกคนจึงพร้อมใจเดินผ่านทางเข้าไปเพื่อหวังจะพบคำว่า Toilet หรือ Tandas

แต่เมื่อเข้าไป เราก็พบกับด่านตรวจคนเข้าเมืองมาเลเซีย แถมเป็น one way ที่เราไม่สามารถสวนทางกลับออกไปได้ ขณะที่กำลังงงทางและเตรียมจะเดินกลับ ก็มีเสียงนกหวีดของเจ้าหน้าที่ดังขึ้น ทุกคนได้แต่หยุดนิ่ง พร้อมกับเจ้าหน้าที่ ตม (หน้าตาดุ ๆ) ขอ passport ของพวกเราทั้ง 4 คน และถามว่า Where 're you go? ครูแอ้จึงเป็นตัวแทนอธิบายว่าเรากำลังหาห้องน้ำและรูสึกว่า พวกเราได้หลงทางแล้ว แล้วก็อธิบายต่อไปว่าพวกเราทุกคนผ่านพิธีการตรวจคนเข้าเมืองเพื่อจะไปสิงคโปร์เรียบร้อยแล้วตามหลักฐานใน passport และจะกลับเข้าไปพักที่โรงแรมในมาเลเซียอีกครั้งในตอนเย็น หลังจากได้ไป Universal Studios

เจ้าหน้าหน้าตาดุ ๆ คนแรกได้นำ passport ไปให้เจ้าหน้าที่หนุ่มหน้าตาใจดีตรวจสอบหลักฐาน พร้อมกับบอกให้พวกเรา wait here ประมาณเกือบ 20 นาที ระหว่างนั้นเจ้าหน้าที่หนุ่มหน้าตาใจดีก็ได้คุยกับเจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่งที่ดูจะอาวุโสกว่าด้วยภาษาที่เราฟังไม่ออก อาจจะเป็นภาษามาเลเซีย

เวลาผ่านไปโดยที่เราไม่สามารถติดต่อไกด์ได้ เนื่องจากไม่ได้ขอเบอร์ที่ใช้ในต่างประเทศกันไว้ ระหว่างที่รอ น้องพุธเริ่มจะมีอาการหน้าตาไม่ค่อยมีความสุขแล้ว ถามว่าเมื่อไรที่เราจะได้ไป ครูแอ้ก็เลยบอกกับเจ้าหน้าที่หนุ่มหน้าตาใจดีว่าเด็กผู้ชายต้องการเข้าห้องน้ำและเมื่อไรที่พวกเราจะได้ไป เขาก็หันมายิ้ม ๆ คงต้องรอการอนุญาตจากผู้อาวุโสคนนั้นซึ่งกำลังคุยอยู่กับใครก็ไม่ทราบได้

ในที่สุดเมื่อผู้อาวุโสคุยจบ เจ้าหน้าที่หนุ่มก็เข้าไปคุยพร้อมกับนำ passport ของพวกเรา 4 เล่มไปให้ดู ผู้อาวุโสก็พยักหน้าและเจ้าหน้าที่หนุ่มก็ได้บอกให้เจ้าหน้าที่หน้าตาดุ เดินนำไปที่ประตูกระจกและไขกุญแจให้เราเดินสวนทางกลับออกไป ทุกคนได้แต่ Thank you very much พร้อมกับรอยยิ้มหวาน ๆ โดยไม่มีใครถามถึงห้องน้ำกันอีกเลย

เมื่อกลับลงไปที่กรุ๊ป ทุกคนสงสัยว่าทำไมพวกเราทั้ง 4 คนไปเข้าห้องน้ำนานมาก  คงจะรอคิวห้องน้ำที่อยู่ด้านล่างไม่ไหว จึงไปใช้ห้องน้ำด้านบนและไปทางไหนกัน ทำไมลงมากจากข้างบนได้ทั้งที่ไม่มีทางเดินสวนกลับ

จากเหตุการณ์ในครั้งนี้ ก็เลยเป็นข้อคิดส่วนตัวในการเดินทางในต่างประเทศ
พก passport และรักษาไว้กับตัวตลอดเวลา ไม่ควรฝากกันไว้
เมื่อมีเหตุการณ์ต่าง ๆ ตั้งสติให้มั่น อย่าพึ่งตกใจ
เอาใจใส่และพยายามดูป้ายต่าง ๆ ตามเส้นทางที่ผ่านไป
ไม่แน่ใจควรสอบถาม อย่าตัดสินใจหรือเดาเอง เพราะไม่ใช่บ้านเมืองของเรา
รอยยิ้มและความอ่อนน้อมถ่อมตัวในความเป็นไทยช่วยเราได้
เล่าประสบการณ์เพื่อเป็นการป้องกันสำหรับคนอื่น ๆ ก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดี

[นาย ธนา นนทพุทธ]

สวัสดีปีใหม่ไทยครับ     ขอบคุณในสาระดี ๆ ครับ

[ครูแอ้]

ขอบคุณที่สุดและขอส่งความสุขสำหรับวันปีใหม่ไทย นะคะ