อนุทิน 122744

ยิ่งสูงส่ง ยิ่งอ่อนน้อม...

นานมาแล้วมีชายคนหนึ่งขี่ม้าผ่านมาทางที่กลุ่มทหารกำลังขนซุงกันอยู่ พลทหารต่างทำงานกันอย่างเหน็ดเหนื่อย พยายามเลื่อนซุงแต่ยังไม่สำเร็จ นายสิบทหารยืนมองลูกน้องที่ขนซุงอยู่อย่างวางท่า ชายคนขี่ม้าจึงถามนายสิบทหารว่าทำไมจึงไม่ช่วยเขาเหล่านั้น นายสิบทหารตอบอย่างภาคภูมิว่า ผมเป็นนายสิบทหาร ผมออกคำสั่งให้คนพวกนั่นทำ นั่นคือหน้าที่ของผม

ชายคนขี่ม้าจึงลงจากหลังม้าแล้วมัดม้าไว้กับต้นไม้ ก่อนจะไปช่วยพลทหารเหล่านั้นอีกแรง ด้วยแรงที่เพิ่มขึ้น พวกเขาจึงย้ายซุงท่อนใหญ่ได้สำเร็จ พลทหารต่างเข้ามาจับมือขอบคุณชายคนขี่ม้า เขาจูงม้าออกมาอย่างเงียบๆ ไปหยุดที่นายสิบคนนั้นที่ยังยืนกร่างอยู่แล้วบอกว่า "คราวต่อไปหากลูกน้องของนายต้องการความช่วยเหลือให้เรียกผู้บัญชาการทหารสูงสุดมาช่วยได้ ผมว่างสำหรับลูกน้องเสมอ" 

หลังจากที่ชายคนขี่ม้าจากไป พลทหารและนายสิบทหารเพิ่งรู้ว่าเขาชื่อ จอร์จ วอชิงตัน.. ประธานาธิบดีคนแรกของสหรัฐอเมริกา

ความก้าวหน้าและความถ่อมตนเดินคู่เคียงกันไปเสมอในการทำงานกับคนกลุ่มใหญ่

มีความสุขในการทำงาน....นะคะ

[วราภรณ์]

ขอบคุณข้อคิดดี ๆ ค่ะ