อนุทิน 122492

เราทำงานกับเพื่อนกับฝูงเราก็มีความสุขในการที่ได้ทำงานกับเพื่อนกับฝูง เราอยู่กับเจ้านายก็มีความสุขในการทำงานกับเจ้านาย เราอยู่กับลูกน้องก็มีความสุขในการทำงาน  กับลูกน้อง มีความรักมาก เมตตามาก สงสารมาก เพราะใจของเรามีแต่ความสุข มีแต่ความเมตตา มีแต่ความสงสาร ไม่ถือโทษโกรธเคือง ไม่เอาเปรียบเอารัดใคร มีแต่เป็นผู้ให้  ผู้เสียสละ ใจดีใจสบาย แล้วก็มองทุกอย่างในแง่ที่ดี ๆ สิ่งไม่ดีก็มาแก้ที่ใจเรา ถ้าทุกอย่าง  มันดีหมดเราก็ไม่ได้แก้จิตใจของเรา สิ่งที่มันไม่ดีเราก็จะได้แก้ที่จิตที่ใจ เราจะได้พัฒนา  เราคิดอย่างนี้เราเจริญปัญญาอย่างนี้นะ เราคิดในแง่บวกคิดในแง่ที่เกิดสติเกิดปัญญา  ถ้าเราใจดีใจสบายเราไม่เครียดธรรมะมันก็ไหลมาเทมา ความสุขความดับทุกข์มันก็เป็นอัตโนมัติของมันไปเรื่อย

คนเราส่วนใหญ่ก็เอาแต่ใจตัวเองนะ ลืมตัวไป เป็นคุณพ่อก็เอาแต่ใจตัวเอง เป็นคุณแม่  ก็เอาแต่ใจตัวเอง เป็นภรรยาก็เอาแต่ใจตัวเอง อย่างนี้แหละพระพุทธเจ้าท่านตรัสว่ามันไม่ถูก จะทำให้เราเป็นคนเสียผู้เสียคนนะ ทำให้เราเป็นภัยต่อตัวเองต่อคนอื่นนะ

พระพุทธเจ้าท่านให้เราเป็นคุณพ่อคุณแม่ที่สงบที่เย็นนะ อย่าเป็นคนทิฏฐิมานะ ปากจัดเจ้าอารมณ์ อะไรก็แตะไม่ได้ ต้องไม่ได้ ยิ่งเป็นผู้นำยิ่งเป็นใหญ่เป็นโตก็ยิ่งอัตตาตัวตนมาก อย่างนี้มันไม่ดีเลยนะ เป็นผู้แบกของหนักน่ะ จิตใจน่ะพกอาวุธพกระเบิดนะ ระเบิดคนอื่นระเบิดตัวเองนะ

เจริญเมตตาเยอะ ๆ... 

"เรา ครอบครัวเรา ลูกเราหลานเราน่ะ ถ้าเราไม่มีความรัก  ไม่มีความเมตตาความสงสาร เอาแต่จิตแต่ใจครอบครัวของเราจะมีความสุขความดับทุกข์ได้อย่างไร...?" เพราะเราเผาบ้านเรา เผาครอบครัวเรา เพราะเราเป็นคนทิฏฐิมานะปากจัด  เจ้าอารมณ์ ไม่ฝึกจิตใจสงบ ใจเย็น จิตใจมีอุเบกขาวางเฉย ไปพูดแต่สิ่งที่มันไม่ดี  พูดแต่สิ่งที่มันไม่สบายใจ ลูกเราหลานเรา ถ้าเราไปว่าเค้าดีเค้าก็ดี ว่าไม่ดีเค้าก็ไม่ดี  มันอยู่ที่คุณพ่อคุณแม่นะ คุณพ่อคุณแม่นี้สำคัญ คุณพ่อคุณแม่นี้ต้องสงบ ต้องใจเย็น  ถ้าเป็นคนทิฏฐิมานะเจ้าอารมณ์ ใครก็บอกไม่ได้สอนไม่ได้เค้าเรียกว่าเป็นคนอันตรายนะ  เป็นบุคคลที่มีปัญหานะ

พยายามเอาใจลูกเอาใจหลาน เอาใจทุก ๆ คน เราอย่าไปคนมีทิฏฐิมานะมีตัวตนถึงจะได้ชื่อว่าเป็นปูชนียบุคคล เป็นที่รักที่เคารพของลูกหลานของญาติของตระกูล ถึงจะยังไม่ตาย  ก็เป็นปูชนียบุคคลที่เคลื่อนไหวได้เดินได้นะ ลูก ๆ หลาน ๆ เค้าก็ดีใจภูมิใจ มีความสุขในการทำงาน ไม่ระแวงไม่ลังเลสงสัย พอใจลงใจนะ แล้วเค้าก็เอาตัวอย่างในทางที่ดี ๆ  พ่อแม่นี้สำคัญ...