อนุทิน 122480
วราภรณ์
เขียนเมื่อแม้เรายังไม่มี
จะมีเขาอย่างไรหนา
ไม่มีเขาไม่มีเราล้วนมารยา
หลงไขว่คว้าที่่สุดล้วนไม่มี
ธรรมทิพย์
๓ เมษายน ๒๕๕๖
ความเห็น (2)
รู้สึกชื่นใจ ขอบคุณค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ ครูอ้อยที่แวะมาให้กำลังใจ
ขอบพระคุณดอกไม้กำลังใจจากทุกท่านค่ะ