อนุทิน 122409
ธิ
เขียนเมื่อกรูกรรโชกพัดแรง
หวู่หวิวหวีดกรีดเสียงอื้ออึง
จึงไล่ร้อนทันใด
เย็นโชยชายนำมา
ละอองจากฟากฟ้าต้องผิว
สายฝนต้องแสงจันทร์
หลบเย็นชื้นหยดน้ำ
เปาะแปะเปียกทั่วพื้นดินหญ้า
ชั่วแวบเมฆวับหาย
กระปูดปู้ดปู๊ดปู๊ด
กระจิบจิ๊บกรูกุ๊กเขาขัน
เอ้กอีเอ้กไก่ตื่น
เช้าสดใสแสงฉาย
ดวงส้มงามทาบเหนือยอดไม้
ทักทายดวงตะวัน
พื้นหญ้านุ่มชุ่มเท้า
ใบไม้พราวเม็ดน้ำวาวใส
เติมพลังชีวา่
^_,^
(เย็นย่ำ ๓๑ มีนา ต่อเช้า ๑ เมษา ๒๕๕๖.....วันดี ๆ)
ความเห็น (2)
ว้าว สายฝนเอยต้องแสงจันทร์
...ทักทายดวงตะวัน
พื้นหญ้านุ่มเท้า
ใบไม้พราว
เม็ดน้ำวาวใส
สุขใจจัง...
พลังชีวิต ธิธัมมา
แผ่พริ้วถึงบ้านนา...เมืองตำน้ำกินเลย เอย :)
อิอิ สร้อยกวีไฮกุกิจ้า ฮ่า... บ้านเรานะ ลมหวีดหวิว หอบเมฆไปไกล...ลิบเลย...แล้ว แห้วเลยเอ๋ย :))
กระจายพลังสดชื่นถึงกัน
ขอบคุณค่ะ คุณTawandin