อนุทิน 121772

การปฏิบัติธรรมนั้นมันต้องอดมันต้องทน มันต้องหยุดมันต้องปล่อยมันต้องวาง เราจะทำตามใจตัวเองไม่ได้ ทำตามอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ถึงแม้จะอึดอัดขัดเคืองเกิดปฏิฆะ เกิดความไม่พอใจ แน่นหน้าอก เพราะว่าธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นสิ่งที่ทวนโลกทวนกระแสไม่อาจจะตามจิตตามใจของเราได้

บางคนยังไม่เข้าใจการประพฤติปฏิบัติคิดว่ามันขัดใจเรามันทำให้เราไม่พอใจ ทำให้เราเสียอิสรภาพ ลิดรอนสิทธิของเรา คิดว่าสิ่งเหล่านี้มันไม่ถูกต้อง มันใช้ไม่ได้  

ที่จริงแล้วสิ่งเหล่านี้มันถูกต้องนะ เพราะถ้าเราไม่อึดอัด ถ้าเราไม่กระวนกระวาย ถ้าเราไม่กระสับกระส่ายนั่นน่ะสมาธิของเราจะเกิดได้อย่างไร สติของเรามันจะเกิดได้อย่างไร ปัญญาของเรามันจะเกิดได้อย่างไร...?